Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2013/2891 E. 2014/16526 K. 07.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/2891
KARAR NO : 2014/16526
KARAR TARİHİ : 07.05.2014

Tebliğname No : 6 – 2011/127927
MAHKEMESİ : Nazilli 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/12/2010
NUMARASI : 2010/409 (E) ve 2010/1065 (K)
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazılğını ihlal ve cürüm eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık V.. D.. hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Nazilli 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2005/645-2006/580 sayılı ilamıyla tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında, adli sicil kaydında yer almayan Nazilli 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2003/823-2004/185 sayılı hükümlülüğünden bahisle 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanması,
2-5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun yalnızca kendi alt soyları yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık V.. D..’in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlesinin eklenmesi ve 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine “Sanık V.. D..’in hırsızlık suçundan 1 yıl 3 ay hapis cezası ile hükümlülüğüne dair Nazilli 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2005/645-2006/580 sayılı ilamı esas alınarak TCK’nın 58. maddesi uyarınca sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına’’ cümlesinin eklenmesi ve 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca mahkemece yanılgılı değerlendirme ile tekerrüre esas alınan Nazilli 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2003/823-2004/185 sayılı ilamındaki 2 ay 23 gün hapis cezasının infaz aşamasında şartla tahliye süresinin belirlenmesinde kazanılmış hak olarak gözetilmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Sanık V.. D.. hakkında hırsızlık suçları ile sanık A.. Y.. hakkında suç eşyasının satın alınması suçundan kurulan hükümlerin incelenmesine gelince;
Diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık V.. D..’in ev içerisinden aldığı eşyaların farklı kişilere ait olduğunu bildiğini gösterir delil bulunmadığının anlaşılması karşısında; eyleminin bir bütün olarak tek bir hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, yanılgılı değerlendirme ile iki ayrı hırsızlık suçundan hükümlülüğüne karar verilmesi,
2-Suça konu cep telefonunun işyerine tamir amacıyla bırakıldığını ve karşılığında emaneten verdiği cep telefonunu alan şahsın işyerine tamir edilen bahse konu telefonu almaya gelmemesi üzerine telefonu bir süre kullandıktan sonra sattığını beyan eden sanık A.. Y..’e atılı suçun yasal unsurlarının tespiti açısından, suça konu cep telefonunun çalınmasını müteakip ilgili merciilere telefonun çalıntı olduğuna dair müracaat yapılıp yapılmadığı ve sanık A.. Y..’in telefona sim kartını takarak kullandığında bu hususu anlayıp anlayamayacağı araştırılarak sonucuna göre kanıtlar bir bütün halinde değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
3-5237 Sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun yalnızca kendi alt soyları yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
4-Sanık A.. Y..’den tahsiline karar verilen 5 TL yargılama giderinin, CMK’nın 324/4. maddesi uyarınca 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usülü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar V.. D.. ve A.. Y..’in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 07.05.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.