Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2013/28774 E. 2015/20857 K. 24.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/28774
KARAR NO : 2015/20857
KARAR TARİHİ : 24.12.2015

Tebliğname No : 2 – 2013/150029
MAHKEMESİ : Çifteler Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 30/01/2013
NUMARASI : 2012/106 (E) ve 2013/15 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozma

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
6352 sayılı Kanunun 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca dosya iadesi sadece elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümle ilgili olup, mühür bozma suçundan kurulan ilk hüküm ve bu hükme karşı yapılan temyiz başvuruları geçerli olduğundan, sanık C.. T..’ ın mühür bozma suçundan kurulan 27.01.2011 tarihli hüküm ile karşılıksız yararlanma suçundan kurulan 30.01.2013 tarihli hükme yönelik temyiz taleplerinin incelenmelerinde,
1-Zincirleme suç hükümlerinin uygulanma yerinin tespiti ile mükerrer cezalandırılmanın önüne geçilmesi ve 6352 sayılı Kanun’un geçici 2. maddesi ile getirilen düzenleme yönünden haksız yere hak kaybına uğranmasının önlenmesi bakımından; uyap kayıtları, dosya içerisinde bulunan iddianame ve karar suretlerinin incelenmesinde, sanık hakkında katılan kuruma yönelik olarak karşılıksız yararlanma suçundan 27/10/2010 tarihli iddianame ile açılmış; 2010/53 Esas ve 2010/92 Karar sayılı (2009/59 Esas (2012/105 Esas) ve 2011/14 Karar (2013/14 Karar) sayılı ) dava ile mühür bozma suçundan 09/07/2009 tarihli iddianame ile açılmış davalar bulunduğu anlaşılmakla; adı geçen davalar ile inceleme konusu iddianamenin düzenlendiği tarihten önce tespit edilen tutanaklara istinaden açılmış başkaca kamu davaları da varsa sanık hakkında açılan her bir dava dosyasının suç ve iddianame tarihleri, kesinleşip kesinleşmedikleri tereddüte mahal bırakmayacak şekilde belirlenip, tutanaklar arasındaki süre dikkate alındığında öncelikle birleştirme olanağı varsa dosyalar birleştirilerek, birleştirme olanağı mümkün olmadığı taktirde dava dosyalarının bu davayı ilgilendiren delillerinin onaylı örneklerinin dosya içine konulması sağlanarak 5237 sayılı TCK’nın 43. maddesinin uygulanması koşullarının tartışılıp değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi zorunluluğu,
2- 02.07.2012 tarihinde kabul edilip 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkındaki Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, şikayetçi kurumun zararını tazmin etmesi halinde sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği hususu gözetilerek, sanığın kurum zararını giderip gidermediği sorularak, gidermediğinin tespiti halinde, öncelikle bilirkişiden normal tarifeye göre (vergiler dahil cezasız) kurum zararının belirlenmesine esas olmak üzere rapor aldırılıp ardından sanığa “bilirkişi tarafından tespit edilecek vergiler dahil cezasız kaçak kullanım bedeline ilişkin zarar miktarını gidermesi halinde 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2. maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine” dair bildirimde bulunularak sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
3- Kabule göre,
Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK 53. madde 1. fıkra b. bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu ve kasten işlemiş oldukları suç dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık C.. T..’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, sanığın 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 24/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.