Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2013/2745 E. 2014/14272 K. 16.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/2745
KARAR NO : 2014/14272
KARAR TARİHİ : 16.04.2014

Tebliğname No : 6 – 2011/126976
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 34. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 25/12/2009
NUMARASI : 2005/597 (E) ve 2009/1618 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Gündüz saatlerinde mağdurun evinin kapı demir korkuluğu kanırtılarak kilidine zarar verilmek suretiyle açılmasını müteakip ahşap kapı da kilit kısmından kanırtılarak kilit karşılığı kırılmak suretiyle açıldığı ve evin içerisinden suç tarihi itibariyle pek fahiş değerde ziynet eşyasının çalındığı somut olayda; sanığın eyleminin suç tarihi itibariyle 765 sayılı TCK’nın 493/1, 522 (pek fahiş) maddelerinde düzenlenen hırsızlık suçunu; 5237 sayılı TCK’nın ise 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun yanında aynı Yasa’nın 116/1, maddesine uyan konut dokunulmazlığını bozma ve 151/1. maddesine uyan mala zarar verme suçlarını oluşturduğu, suç tarihi itibariyle konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarının uzlaşma kapsamında olduğu ve taraflara uzlaşma teklif edilerek sonucuna göre 5252 sayılı Yasa’nın 9/3 maddesi uyarınca, sanık yararına olan hüküm önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağından, her iki Yasa’ya göre denetime olanak sağlayacak şekilde uygulanan Yasa maddeleriyle, verilmesi gereken cezalar ayrı ayrı tespit edilip sonuç cezalar karşılaştırılarak lehe olan yasa belirlenip uygulama yapılması gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık G.. G.. müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza süresi yönünden kazanılmış hakkının korunmasına, 16.04.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.