YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/27061
KARAR NO : 2014/19840
KARAR TARİHİ : 03.06.2014
Tebliğname No : 6 – 2012/50004
MAHKEMESİ : Denizli 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 31/10/2011
NUMARASI : 2011/113 (E) ve 2011/632 (K)
SUÇ : Hırsızlık
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Olay günü suça konu işyeri önünde bulunan sanıkların şüpheli hareketleri nedeniyle bir vatandaşın kendisini uyarması nedeniyle işyerinin güvenlik görevlisi olan tanık M.. Ö..’in sanıkları gözle takip etmeye başladığı, sanıklardan K.. B..’nın başındaki şalı çıkarıp işyeri önünde bulunan deterjanı şala sararken diğer sanık R.. B.. ve dosya dışı sanık A..B..ı’nın ona perdeleme yaptığı, tanığın deterjanı çalarak otobüs duraklarına yürüyen sanıkları takip ettiği sırada sanıklardan R.. B..’nın tanığı fark etmesiyle sanıkların ellerinde bulunan deterjanı durağa bırakarak kaçmaya başladıkları ancak tanığın sanıklardan dosya dışı sanık A..B..ı’yı yakaladığı ve sanıkların otobüs durağına bıraktığı deterjanı kesintisiz takiple geri aldığının anlaşılması karşısında, eylemin kalkışma aşamasında kaldığı gözetilmeden tamamlandığından bahisle 5237 Sayılı TCK’nın 35/2. maddesi gereği sanıkların cezasından indirim yapılması gerektiğinin düşünülmemesi,
2-5237 sayılı TCK’nın 61/1. maddesine göre malın değerinin az ya da çok olması, temel cezanın belirlenmesinde alt sınırdan uzaklaşmak için bir kriter olup, hırsızlık suçuna konu malın değerinin az olmasının TCK’nın 145. maddesinde ayrı olarak düzenlenmesi, kanunkoyucunun hırsızlık suçunda malın değerinin az olmasına verdiği önemi göstermektedir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 15.12.2009 gün ve 6/242-291 sayılı içtihadında belirtildiği üzere, “…daha çoğunu alabilme olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak az olan şeyi alma” görüşünün, TCK’nın 145. madde uygulamasında bütünüyle reddedilmesi mümkün değil ise de, maddenin, yalnızca bu tanımlamayla sınırlandırılması da olanaklı değildir. 145. maddenin gerek ilk şekli, gerekse değiştirilmiş biçimi; ortak
TCK’nın 145. maddesine göre, faile verilen cezada indirim yapılabilmesi için malın değerinin az olması yeterli olup, hakim indirim oranını TCK’nın 3. maddesinde öngörüldüğü üzere “işlenilen fiilin ağırlığıyla orantılı” olacak şekilde saptamalıdır.
Değer azlığı nedeniyle ceza vermekten vazgeçme kararı verilecek ise; malın değerinin azlığı yanında “suçun işleniş şekli ve özellikleri” de dikkate alınmalıdır. TCK’nın 145. maddesinin uygulanmasında hâkime takdir hakkı tanınmış olup, hâkim takdir hakkını kullanırken keyfiliğe kaçmadan, her somut olaya uygun, yasal ve yeterli gerekçe göstermek suretiyle uygulama yapmalıdır.
Somut olayda ise; 29,00 TL değerindeki deterjanı çalmak isterken yakalanan sanıklar hakkında, suçun işleniş şekli ve özellikleri itibariyle ceza vermekten vazgeçilemeyecek ise de, hırsızlık konusunu oluşturan malın değerinin az olması nedeniyle TCK’nın 145. maddesi gereğince verilen cezadan belirlenecek oranda indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş,sanıklar R.. B.. ve K.. B..’nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 03.06.2014 tarihinde oy birliği ile karar verildi.