YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/24255
KARAR NO : 2014/26021
KARAR TARİHİ : 18.09.2014

Tebliğname No : 6 – 2011/371927
MAHKEMESİ : Çaycuma 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03/05/2011
NUMARASI : 2011/132 (E) ve 2011/150 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıkların kapı ve pencereleri takılı olmayan inşaattan iki PVC pencere ile inşaatın 3. katında bulunan sandığın kilidini kırarak inşaatta çalışan mağdur V.. Ç..’a ait bir hiltiyi çaldıkları, sanıkların çaldıkları eşyaların iki farklı kişiye ait olduklarını bildiklerine dair bir delilin bulunmadığının anlaşılması karşısında; TCK’nın 142/1-b maddesiyle uygulama yapılarak tek bir hırsızlık suçu yerine iki ayrı hırsızlık suçundan yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Sanık B.. T..’nun çaldıkları hiltiyi attığı yeri söyleyerek hiltinin uçları eksik olacak şekilde iadesini sağladığının anlaşılması karşısında; mağdur Vedat’a kısmi iadeye rızası sorularak TCK’nın 168/1-4 maddesinin uygulama koşullarının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-5237 sayılı TCK’nın 142/son maddesi uyarınca suç tarihi itibariyle mala zarar verme suçunun şikayete tabi olmadığı gözetilmeden yazılı şekilde şikayet yokluğundan düşme kararı verilmesi,
4-Sanık B.. T..’nun diğer sanıklarla önceden anlaşarak hırsızlık eylemine doğrudan katıldığı gözetilmeden 5237 sayılı TCK’nun 37. maddesi yerine, 39. maddesi ile uygulama yapılması,
5-Hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nın 51/1. maddesi gereğince cezası ertelenen sanık S.. M.. hakkında denetim süresi belirlenirken, aynı Yasanın 51/3. maddesi uyarınca bu sürenin alt sınırının mahkum olunan ceza süresinden az olamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, üst Cumhuriyet Savcısı ile sanıklar B.. T.., S.. M.. ve R.. A..’ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.