YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/23466
KARAR NO : 2014/28470
KARAR TARİHİ : 16.10.2014
Tebliğname No : 2 – 2013/123682
MAHKEMESİ : İstanbul 43. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 05/02/2013
NUMARASI : 2012/729 (E) ve 2013/53 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kayıtlı sayacın 3 nolu ucuna faz girişi verip 4 nolu uçtan faz çıkarmak, 1 nolu uçtan nötr girip 2 nolu uçtan nötr çıkarmak suretiyle sayaç tahliye bağlantısını ters bağlamak suretiyle kaçak elektrik kullanıldığına dair tutanak tutulması ve sanığın savunması karşısında; sanığın tutanağa konu evi ne zamandan beri kullandığının tapu kaydı, kira sözleşmesi, mahalle muhtarlığı kayıtları ve polis araştırması ile kesin olarak belirlenip, mümkünse mahallinde uzman bilirkişi marifetiyle keşif yapılarak kurulu güç belirlenip, geçmiş tüketim kayıtlarının da istenerek kullanım süresi içerisinde normal kullanıma göre tüketebileceği ortalama elektrik miktarı bilirkişiye hesaplattırılıp, karşılaştırma yaparak aralarında aşırı bir oransızlık bulunup bulunmadığına dair bilirkişiden rapor alınıp, sanığın karşılıksız yararlanma kastıyla hareket edip etmediği değerlendirilerek, suç kastının tespiti halinde, 02.07.2012 tarihinde kabul edilerek, 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, şikayetçi kurumun zararını tazmin etmesi halinde sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilerek, sanığın kurumun zararını giderip gidermediği sorularak, gidermediğinin tespiti halinde, “bilirkişi tarafından tespit edilecek normal tarifeye göre vergisiz ve cezasız kaçak kullanım bedeline ilişkin zararı gidermesi halinde 6352 sayılı Yasının Geçici 2/2 maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine” dair bildirimde bulunularak ve 6 aylık yasal süre beklenerek sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Kabule göre de;
Sanığa verilen 10 ay süreli hapis cezası ertelendiği halde, 5237 sayılı TCK’nın 53/4. maddesinde yer alan düzenleme karşısında, aynı Kanunun 53/1. maddesindeki haklardan yoksun bırakılmaya karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık N.. A..’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA 16.10.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.