YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/1883
KARAR NO : 2014/5126
KARAR TARİHİ : 19.02.2014
Tebliğname No : 6 – 2011/117826
MAHKEMESİ : Tekirdağ 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 12/10/2010
NUMARASI : 2010/14 (E) ve 2010/514 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığını bozma
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1 – Sanığın aşamalarda ve temyiz dilekçesinde suçlamayı kabul etmeyerek Tekirdağ iline hiç gitmediğini iddia etmesi karşısında, sanığın mukayese amacıyla usulünce parmak izi alınıp suç yerinden elde edilen parmak iziyle karşılaştırma yapılarak ekspertiz raporu aldırıldıktan sonra kanıtların bir bütün halinde değerlendirilerek sonucuna göre, sanığın hukuki durumunun takdiri gerekirken, eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2 -Kabule göre,
a- Müştekinin aşamalarda işyerinde bulunan çelik kasanın anahtarının saklanmış olduğu poşetin bulunup içerisinden anahtarın alınarak kasanın açılıp karıştırıldığını ileri sürmesi ve olay yeri inceleme raporuyla bu iddianın doğrulanması karşısında, sanık hakkında TCK’nın 142/2-d maddesi yerine 142/1-b maddesiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
b- Sanığın atılı suçlamayı kabul etmemesi ve suç saatine ilişkin dosya içerisinde bir bilgi bulunmaması karşısında, müştekinin geceleyin işyerini kapattıktan sonra ertesi gün saat 08.000 sularında geldiğinde olayı farketmiş olması karşısında suçun geceliyn işlendiğini kabule yasal imkan bulunmadığı gözetilmeden TCK’nın 143 ve 116/4 maddeleriyle uygulama yapılması,
c-Kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık N.. Y..’ın temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 19.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.