YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/18267
KARAR NO : 2014/21561
KARAR TARİHİ : 17.06.2014

Tebliğname No : 6 – 2011/273360
MAHKEMESİ : Isparta 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10/06/2011
NUMARASI : 2011/292 (E) ve 2011/268 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Mağdurun aşamalarındaki kapıyı kilitlemeden çekerek evden ayrıldığı bildirmiş olması, sanıkların kaçtıkları sırada araçtan attıkları tornavidanın kapıyı açmak için anahtar gibi kullanıldığına dair delil bulunmayışı ve sanıklardan taklit anahtar ya da kilit açmakta kullanman diğer bir aletin geçilememiş olması karşısında “eylemin haksız yere elde bulundurulan veya taklit anahtarla ya da diğer bir aletle kilit açmak suretiyle gerçekleştirildiğine ilişkin” deliller karar yerinde gösterilip tartışılmadan TCK’nın 142/1-b maddesi yerine 142/2-d maddesiyle uygulama yapılması,
2-Sanıkların kesintisiz takip olmaksızın görevli ekipler tarafından şüphe üzerine kovalamaca sonucunda yakalanmaları ve mağdurdan çalınan 2990 TL paranın sanıklar yakalandığı sırada ele geçirilememiş olması karşısında eylemin tamamlandığı gözetilmeden yazılı şekilde teşebbüs hükümlerinin uygulanmış olması
3-Sanıkların kovalamaca sırasında mağdurdan çaldıkları tabancayı araçtan atmalarının rızai iade sayılamayacağının anlaşılması ve mağdurdan çalınan paranın da kovuşturma aşamasında iade edilmiş olması karşısında; sanığın kısmi iade nedeniyle TCK’nın 168 maddesindeki indirimden yaralanmasına dair rızasının olup olmadığının, mağdurdan açıkça sorularak sonucuna göre sanık hakkında TCK’nın 168/2 maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeyerek yazılı şekilde TCK’nın 168/1. maddesiyle uygulama yapılması,
3-Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının niteliği itibariyle 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin 6. fıkrası uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık S.. G.. müdafinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış haklarının korunmasına, 17/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.