YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/18156
KARAR NO : 2014/20036
KARAR TARİHİ : 04.06.2014

Tebliğname No : 6 – 2011/304358
MAHKEMESİ : Bursa 12. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/05/2011
NUMARASI : 2010/789 (E) ve 2011/330 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık A.. Y..’nun daha ağır ceza içeren Bursa 4.Ağır Ceza Mahkemesinin ilamıyla mükerrir olduğu (Koşullu salıvermeden sonre hakederek salıverme süresi dolmadan bu suç işlenmiş) halde daha az ceza içeren Bursa 11. Asliye Ceza Mahkemesi ilamının tekerrüre esas alınması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Diğer temyiz nedenlerinin reddine,
Ancak;
Suç tarihinde minibüsle evine giden katılanın bir kargaşa sonrası sanıkların inilmeyecek yerde minibüsten inmeleri üzerine şüphelenip cebini kontrol ettiğinde cebindeki 460-480 TL. parasının hissettirmeden çalındığını anlayıp sanıkların ardından minibüsten indiği, sanıklara parasının çalındığını söyleyince sanık K..nin katılanın üstüne yürüyüp sanıkların katılanı birlikte tehdit ettikten sonra uzaklaştıklarının katılanca iddia edilmesi karşısında; sanıkların eyleminin “yağma” suçunu oluşturup oluşturmayacağına dair delilleri takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesince yapılması gerektiğinden bahisle görevsizlik kararı verilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı biçimde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
1-TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
2-5275 sayılı Yasanın 108/4. maddesine göre, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevinin, hükümlünün infaz aşamasında davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olduğu gözetilmeden, sanık A.. Y.. hakkında infazı kısıtlayacak biçimde denetim süresi belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar K.. A.. ve A.. Y..’nun temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanıkların ceza süresi yönünden kazanılmış haklarının korunmasına, 04.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.