Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2013/18042 E. 2014/24681 K. 09.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/18042
KARAR NO : 2014/24681
KARAR TARİHİ : 09.09.2014

Tebliğname No : 6 – 2011/306898
MAHKEMESİ : İskenderun 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/03/2010
NUMARASI : 2009/168 (E) ve 2010/148 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığının ihlali, suçtan elde edilen eşyanın kabul edilmesi veya satın alınması

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
A-Sanıklardan S.. K.. hakkında hırsızlık ve mala zarar verme; İ.. Ç.. hakkında suç eşyasının satın alınması suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK’nın 165/1. maddesinde hapis cezası ile birlikte adli para cezasına da hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden sadece hapis cezasına hükmedilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
6183 sayılı Kanunun 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL’den az gerçekleşen yargılama masrafının, 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK’nın 324/4 maddesi gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve uygulamaya göre de, hırsızlık eylemi ile suç eşyasının satın alınması eylemi ayrı ayrı suçlar olup, sanıkların sarfına neden oldukları giderlerden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları gerektiğinin düşünülmemesi,
 Bozmayı gerektirmiş, sanıklar S.. K.. ve İ.. Ç..’in temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 4 adet davetiye gideri 18 TL’den ibaret yargılama giderinin sanıklardan müştereken tahsili ile hazineye verilmesine ilişkin bölümün
çıkartılması ve yerine “toplam 18 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Kanunun 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL’den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK’nın 324/4 maddesi gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesine” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
B-Sanık S.. K.. hakkında işyeri dokunulmazlığını bozmak suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
1-Müştekinin beyanına göre, hırsızlık yapılan yerin işyerinden ayrı başka bir mahalde bulunduğu ve depo olarak kullanıldığının anlaşılması karşısında; suça konu yerin işyeri veya işyerinin eklentisi niteliğinde olmayan, işyeri sahibinin ya da işçilerin sürekli bulunmadığı yerlerden olup, bu yerden hırsızlık yapılması eyleminin işyeri dokunulmazlığını ihlal suçunu oluşturmayacağı gözetilmeden sanığın beraati yerine yazılı şekilde hükümlülüğüne karar verilmesi,
2- Kabule göre de; sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 116/2 maddesine uyan gündüzleyin işyeri dokunulmazlığını ihlal suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgı sonucunda 5237 sayılı TCK’nın 116/1 maddesi kapsamında suç oluşturduğundan bahisle yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık S.. K..’ın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 09.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.