Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2013/1798 E. 2014/422 K. 14.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/1798
KARAR NO : 2014/422
KARAR TARİHİ : 14.01.2014

Tebliğname No : 6 – 2011/105223
MAHKEMESİ : Samsun 5. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/12/2010
NUMARASI : 2009/195 (E) ve 2010/879 (K)
SUÇ : Bina içerisinde muhafaza altına alınan eşya hakkında hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın aşamalardaki savunmalarında suçlamayı kabul etmemiş olması, 20.06.2010 tarihli celsedeki beyanında; tanığın daha önceden kendisinin evinde misafir olarak bulunan Z.. O.. isimli arkadaşının para ve kredi kartını çaldığını, bu konuda herhangi bir müracaatta bulunmadığını, misafiri olan arkadaşının giderlerini kendisini karşıladığını anlatmış olması karşısında; Z.. O.. isimli kişi ile müştekinin dükkanında olay tarihinde çalışan ve tanık C.. A..’un ifadesinde belirttiği çırak tanık olarak dinlenip ,müştekinin iş yerinde güvenlik kamerası bulunup bulunmadığı hususunun tespiti varsa olaya ilişkin görüntüler incelenip, çalındığı iddia edilen cep telefonunun suç tarihinde ve sonrasında hangi aboneler tarafından kullanıldığı da belirlenip, bu abonelerin söz konusu telefonu kimden satın aldıkları da tespit edildikten sonra, kanıtların bir bütün halinde değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdiri gerekirken, eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
1-Eylemin geceleyin gerçekleştiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında TCK’nın 143. maddesinin uygulanması gerektiğinin gösetilmemesi
2-Kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1 maddesinin “c” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2.fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca kendi alt soyu üzerindeki vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddelerin 3.fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık İ.. D..’un temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca hükmolunan cezanın süresi bakımından kazanılmış hakkın korunmasına 14/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.