YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/17470
KARAR NO : 2014/19674
KARAR TARİHİ : 02.06.2014
Tebliğname No : 11 – 2009/100341
MAHKEMESİ : Aksaray 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/01/2009
NUMARASI : 2008/899 (E) ve 2009/11 (K)
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın, olay tarihinde gündüz vakti yolda yürüyen katılandan cep telefonunu görüşme yapmak amacıyla alarak iade etmediğinin anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin TCK’nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, hatalı değerlendirme ile suça yanlış vasıf verilerek yazılı şekilde güveni kötüye kullanma suçundan hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
a) Sanık hakkında TCK’nın 155/1 maddesi uyarınca hüküm kurulurken özgürlüğü bağlayıcı cezanın yanında adli para cezasına da hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
b)Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun, kendi altsoyu açısından koşullu salıverme tarihine; kendi altsoyu dışındaki kişiler yönünden ise, cezasının infazı tamamlanıncaya kadar süreceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
c)6352 sayılı yasanın 100. maddesi ile CMK’nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, sanığa yüklenen yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması sebebiyle sanığa yüklenemeyeceğinin gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık A.. K..’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 02.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.