Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2013/16890 E. 2014/32760 K. 20.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/16890
KARAR NO : 2014/32760
KARAR TARİHİ : 20.11.2014

Tebliğname No : 2 – 2013/80199
MAHKEMESİ : Doğubayazıt 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 09/01/2013
NUMARASI : 2012/296 (E) ve 2013/17 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Suç tarihinde nüfus kaydına göre 17 yaşında bulunan suça sürüklenen çocuk S.. K..’nın, suça konu evde kendisinin gayri resmi eşi, iki çocuğu ve yine kendisinin annesi ve 47 yaşındaki babası ile birlikte yaşadığının 04.07.2007 tarihli Jandarma araştırma tutanağı ile tespit edilmiş olması ve sanığın da suçlamayı kabul etmeyerek, tutanağın düzenlendiği tarihte Bodrum’da çalışmakta olduğunu savunması karşısında; 19.05.2007 tarihli kaçak/usulsüz elektrik tutanağının, bu evde yaşayan ve yöresel örf ve adetlere göre aile reisi durumunda bulunması gereken baba A..K.. yerine bunun oğlu olan suça sürüklenen çocuk S.. K.. adına düzenlenmesinin sebebi araştırılıp, eylemi gerçekleştiren kişinin hiçbir kuşkuya yer bırakmayacak biçimde tam olarak belirlenmesi gerekirken, eksik soruşturma ile suça sürüklenen çocuk hakkında yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
2-Aile reisinin sanık olduğunun tespiti halinde, 02.07.2012 tarihinde kabul edilerek, 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, şikayetçi kurumun zararını tazmin etmesi halinde sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilerek, sanığın kurumun zararını giderip gidermediği sorularak, gidermediğinin tespiti halinde, “bilirkişi tarafından tespit edilen kaçak kullanım bedeline ilişkin zarar miktarı olan 157,00 TL’yi gidermesi halinde 6352 sayılı Yasının Geçici 2/2 maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine” dair bildirimde bulunularak sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Kabule göre de;
Daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş durumdaki 18 yaşından küçük çocukların işledikleri kısa süreli hapis cezalarının 5237 sayılı TCK’nın 50/3. maddesi uyarınca seçenek yaptırımlardan birisine çevrilmesi zorunluluğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk S.. K..’nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 20.11.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.