Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2013/1660 E. 2014/9412 K. 17.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/1660
KARAR NO : 2014/9412
KARAR TARİHİ : 17.03.2014

Tebliğname No : 6 – 2011/114328
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 3. Asliye Ceza Mahkemesi
(Kapanan Pendik 1. Asliye Ceza Mahkemesi)
TARİHİ : 22/09/2010
NUMARASI : 2010/698 (E) ve 2010/625 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık A.. A..’ın suç tarihinde gündüzleyin müşteki E.. M..’nin sırtında taşıdığı çantayı açıp içinde 25 TL para, kredi kartı ve nüfus cüzdanı bulunan bez cüzdanı çaldıktan sonra güvenlik kamera görüntülerinden yakalandığında içinde kredi kartı ve nüfus cüzdanı bulunan bez cüzdanı sakladığı yeri göstererek, çantasından çıkardığı 25 TL paranın da müştekiden çaldığı para olduğunu söyleyerek müştekiye çalınan eşyanın tamamının iadesini sağladığının anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168/1. maddesinde tanımlanan etkin pişmanlık hükmünün uygulama olanağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Elde veya üstte taşınan eşyayı çekip almak suretiyle hırsızlık suçundan hüküm kurulurken kısa ve gerekçeli kararda 5237 sayılı TCK’nın 142/2-b maddesi yerine, aynı Kanunun 142/1-b maddesinin yazılması,
3-Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin “c” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, yalnızca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise, anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık A.. A.. müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 17.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.