YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/16564
KARAR NO : 2014/14129
KARAR TARİHİ : 15.04.2014

Tebliğname No : 6 – 2011/312711
MAHKEMESİ : Erzincan 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23/06/2011
NUMARASI : 2007/117 (E) ve 2011/279 (K)
SUÇ : Hırsızlık, suç delillerini yok etme, gizleme veya değiştirme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık Ş.. D..’e 03.08.2011 tarihinde Tebligat Kanunu’nun 35. maddesi gereğince yapılan tebliğin sanığın son bildirdiği adrese yapılmaması nedeniyle usulsüz olduğunun anlaşılması karşısında, sanığın18.08.2011 tarihinde yapılan tebliğ üzerine sanık müdafiinin süresinde hükmü temyiz ettiği kabul edilerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Haksız yere elde bulundurulan anahtar, sahibinin rızası olmaksızın herhangi bir şekilde elde edilen gerçek anahtardır. Anahtarı haksız yere elde bulundurmak, sahibinin kaybettiği anahtarı bulmak, sahibinin sakladığı anahtarı buradan almak, sahibini hataya düşürerek veya çalarak ya da hile ile ele geçirmeyi ifade eder.
Somut olayda, sanık Ş.. D..’in daha önce şirketinde çalışan elemanlarından temin ettiği yedek anahtar ile hacizli aracı çalıştırılıp götürülmesi şeklindeki eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 290/2 maddesi yollaması ile hırsızlık suçunu oluşturur ise de, anahtarın haksız yere elde bulundurulduğundan bahsedilemeyeceği, bu nedenle eylemin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesine uyacağı gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılarak fazla ceza tayini,
2-Sanık F.. E..’un hırsızlığa konu aracı kabul edip, evinde saklamak şeklindeki eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 165. maddesine uyacağı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
3-Tekerrüre esas hükümlüğü bulunan sanık Sanık F.. E.. hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık Ş.. D.. müdafii ile sanık F.. E..’un temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, sanık F.. E..’un CMK’nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkının korunmasına, 15.04.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.