Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2013/15662 E. 2014/16314 K. 06.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/15662
KARAR NO : 2014/16314
KARAR TARİHİ : 06.05.2014

Tebliğname No : 6 – 2011/288250
MAHKEMESİ : Altıntaş Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 22/02/2011
NUMARASI : 2008/5 (E) ve 2011/81 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık O.. K.. tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-20.12.2006 tarihli Aydın İl Jandarma Komutanlığı tarafından düzenlenen suç yeri inceleme raporuna göre, suç konusu aracın ön sağ kapı camı iç yüzeyinden mukayeseye elverişli olduğu belirtilen bir adet parmak izinin tespit edildiği, bu izin diğer sanık O.. K..’un parmak iziyle karşılaştırıldığı ve bu sanığa ait olmadığının tespit edildiği ancak sonradan yakalanan sanık Y.. G..’in parmak iziyle karşılaştırılmasının yapılmadığı, aşamalarda yüklenen suçu işlemediğini, adını veren diğer sanık O.. K.. ile aralarında husumet olduğunu iddia edip ileri süren ve tanıkların da teşhis edemediği sanık Y.. G..’in yöntemince parmak izi alınarak suç konusu araçtan elde edilen parmak iziyle karşılaştırmasının yapılarak uzman raporuna göre sanığın hukuki durumunun tayini ve takdiri gerektiği gözetilmeden, yerinde olmayan ve yetersiz gerekçeyle sanığın yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Katılanın aracını kilitli vaziyette park ettiğini, sağ ön kapısının anahtar deliğinin bozuk olduğunu, aracın düz kontak yapılmak suretiyle çalındığını beyan ettiğinin anlaşılması karşısında; aracın taklit anahtar ya da diğer bir aletle kilit açmak suretiyle açılarak çalındığına ilişkin delillerin neler olduğunun tartışılıp açıklanarak 5237 Sayılı TCK’nın 142/2-d maddesinden uygulama yapılması fakat anılan maddeye ilişkin delil bulunmaması durumunda katılanın beyanları da gözetilerek aynı yasanın 142/1-b maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Uyap sisteminden alınan güneş doğuş batış çizelgesine göre olay günü güneşin saat 07.10’da doğduğu, saat 16.42’de battığı, katılanın beyanında aracının saat 01.15 ile 07.30 arasında çalındığını beyan ettiğinin anlaşılması karşısında, suçun gece vakti işlendiğine ilişkin delillerin neler olduğu açıklanıp tartışılmadan gece vakti işlendiğinden bahisle 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi gereği cezadan artırım yapılması,
4-Sanık O.. K.. hakkında kurulan hükümde; 5237 Sayılı TCK’nın 31/3. maddesi gereği 1/3 oranında indirim yapılırken cezanın 2 yıl 8 ay hapis cezası yerine yazılı şekilde belirlenmesi nedeniyle aynı yasanın 62. maddesi gereği tespit edilen cezadan 1/6 oranında indirim yapılarak sonuç cezanın 2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezası yerine 2 yıl 6 ay olarak belirlenmesi suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
5-Sanık Y.. G.. hakkında hüküm kurulurken hak yoksunluklarının seçimlik olmaması nedeniyle 5237 Sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki e bendinin de uygulanması gerektiği gözetilmeyerek, sadece 53/1-a-b-c ve d bentlerinde belirtilen haklardan yoksun bırakılma kararı verilmiş olması,
6-Suç tarihinde 18 yaşından küçük olan sanık O.. K.. hakkında 5237 Sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmayacağının gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin 4. fıkrasına aykırı davranılması,
7-Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye göre, sanıkların savunmasını yapmak üzere zorunlu müdafii görevlendirilmesi nedeniyle, müdafiiye ödenen avukatlık ücretinin, dosyadaki bilgilerden düzenli mali geliri bulunmadığı anlaşılan sanıklara yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar Y.. G.. ve O.. K.. müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 06.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.