YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/15512
KARAR NO : 2014/12687
KARAR TARİHİ : 03.04.2014

Tebliğname No : 6 – 2011/287926
MAHKEMESİ : İzmir 7. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 02/05/2011
NUMARASI : 2010/259 (E) ve 2011/356 (K)
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Tanık Ş.. E..’in, soruşturma aşamasında düzenlenen 21.01.2010 tarihli teşhis tutanağında, sanığın suç tarihinde evlerine giren şahıs olduğunu tereddütsüz olarak teşhis ettikten sonra 13.10.2010 tarihli celsede önceki beyanlarının aksine “Şuanda huzurda bulunan kişinin evimize giren sanık olup olmadığından emin değilim. Aradan zaman geçtiği için sanığın yüzü dahi aklımda değildir. O yüzden evimize giren kişinin huzurda bulunan sanık olduğunu söylemem mümkün değildir ” şeklinde beyanda bulunması karşısında tanığın bu beyanının sanığı suçtan kurtarmaya yönelik olduğu anlaşıldığı halde mahkeme tarafından tanığın soruşturma beyanı ve teşhisi yerine son beyanına üstünlük tanınarak, sanığın sübut bulan ve 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesine uyan hırsızlık ve aynı yasanın 116/1.maddesindeki konut dokunulmazlığını bozma suçlarından mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek, yerinde ve yeterli olmayan gerekçeyle yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 03.04.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.