Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2013/15119 E. 2014/32074 K. 13.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/15119
KARAR NO : 2014/32074
KARAR TARİHİ : 13.11.2014

Tebliğname No : 11 – 2009/29983
MAHKEMESİ : Aydın 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 26/06/2008
NUMARASI : 2008/43 (E) ve 2008/460 (K)
SUÇ : Hırsızlık, dolandırıcılık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanık tüm aşamalarda üzerine atılı suçları işlemediğini, Antalya da ikamet ettiğini, Aydın iline hiç gitmediğini, çalınan telefona takılan ve kendi adına kayıtlı olduğu belirtilen telefon hattının kendisine ait olmadığını ve hiç kullanmadığını, bu hattı kimin kullandığını da bilmediğini savunduğu, olay sırasında sanığı gören mağdur M.. Y.. ise Denizli Cumhuriyet Savcılığındaki 06.12.2007 günlü ifadesinde fotoğrafları gösterilen A.. S.. isimli şahsın olay günü işyerine gelen ve atılı suçları işleyen şahıs olduğunu, resimlerinden bu kişiyi teşhis ettiğini beyan ettiği, ancak mağdur temyiz aşamasında dosya içerisine göndermiş olduğu 06.08.2008 havale tarihli dilekçesinde, sanığın kendisini telefon ile arayarak dava konusu suçları işleyenin kendisi olmadığını, ortada adli bir hata olduğunu yüzleşmek için kendisini ziyaret edeceğini söylediğini bilahare sanığın kendisini ziyarete geldiğinde olay tarihinde işyerine gelen ve dolandırıcılık, hırsızlık suçlarını işleyen şahsın kesinlikle sanık olmadığını, başka biri olduğunu anladığını, mahkemede de teşhis yaptırılmadığını açıklamış olması karşısında, mağdur M.. Y.. ile sanığın yüzleştirilmesi yapılarak ve mağdurun Cumhuriyet Savcılığındaki fotoğraf teşhisi de açıklığa kavuşturularak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
Kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın TCK’nın 53/1. maddesinin “a,b,c,d,e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2.fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, (c) bendinde yazılı “kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık A.. E..müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.