Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2013/14479 E. 2014/14147 K. 15.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/14479
KARAR NO : 2014/14147
KARAR TARİHİ : 15.04.2014

Tebliğname No : 6 – 2011/268812
MAHKEMESİ : Torbalı 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 30/12/2009
NUMARASI : 2007/148 (E) ve 2009/681 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen 30.12.2009 tarihli kararın, 19.02.2010 tarihinde birlikte sakin kardeşi H.. T..’ye tebliğ edilmiş ise de, tebliğ tarihinde Bursa H Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunduğundan yapılan tebliğ işleminin geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın öğrenmeden itibaren verdiği temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1- Anayasanın 141 ve 5271 sayılı CMK’nın 34, 230 ve 289 maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının denetimine imkan verecek şekilde açık ve gerekçeli olması, gerekçe bölümünde mevcut delillerin tartışılması, değerlendirilmesi, reddedilen veya kanıtlama yönünden üstün tutulan delilerin neler olduğu ve nedenlerinin gösterilmesi, delillerle sonuç arasında bağ kurulması, bir başka deyişle eldeki delillerle neden bu sonuca varıldığının anlatılması gerektiği, tüm bunların ışığında ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu kabul edilen eylemi, bunun yasal unsurları ve nitelendirmesi, uygulanacak kanun maddesi ve CMK’nın 230 maddesinde belirtilen diğer unsurların bulunması gerektiği gözetilmeden gerekçesiz hüküm kurulması,
2- 5271 sayılı CMK’nın 210/1 ve 217/1 maddeleri gereğince, soruşturma aşamasındaki beyanı alınan olayın tek görgü tanığı konumundaki A.. A..’ın yargılama aşamasında dinlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Sanık İ.. T..’nin suç tarih ve saatinde Bursa’da bulunduğunu, diğer sanık Z.. A..’ın gerçek isminin E.. A.. olduğunu beyan etmesi, sanık Z.. A..’ın da benzer şekilde suç tarihinde Bursa’da bulunduğunu ve kaybetmiş olduğu kimliğini kullanılarak bu suçun işlenmiş olabileceğini diğer taraftan soruşturma aşamasında bilgisine başvurulan A..A..’ın ise, 35 …… plakalı otomobilin olay mahallinde gördüğü araç ve suç tarihinde 12 yaşından küçük olduğundan hakkında kovuşturmaya yer olmadığına karar verilen K.. C…’ın da olay yerindeki çocuklardan biri olduğunu beyan etmesine rağmen sanık İ.. T.. ve Z.. A..’ı daha önce görmediğini söylemesi karşısında, savunmada belirtilen hususlar araştırılıp değerlendirilmeden hükümlülük kararı verilmesi,
4- Kabule göre de;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi ile uygulama yapılırken, her bir suç nedeniyle verilen cezanın yasal sonucu olarak ayrı ayrı anılan maddenin uygulanması gerekirken bir defa uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık İ.. T..’nin temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK’un 325. maddesi gereğince bozmanın hükmü temyiz etmeyen sanık Z.. A..’a da teşmiline, 15.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.