YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/14036
KARAR NO : 2014/16303
KARAR TARİHİ : 06.05.2014

Tebliğname No : 6 – 2011/246966
MAHKEMESİ : Tortum Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/12/2010
NUMARASI : 2010/32 (E) ve 2010/66 (K)
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar vermek

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık A.. T.. tarafından, hüküm tarihinden sonra 10.1.2011 tarihli vekaletname ile yetkilendirdiği vekilin 23.2.2011 tarihli dilekçesinde eski hale getirme talebinde bulunduğunun anlaşılması karşısında, 5271 sayılı CMK’nın 42. maddesi uyarınca eski hale getirme talebini inceleme yetkisinin Yargıtay’a ait olduğu gözetilerek, mahkemece eski hale getirme talebinin reddine ilişkin 25.3.2011 tarihli ek karar yok hükmünde kabul edilmekle; gerekçeli kararın sanığa 2.2.2011 tarihinde yöntemince tebliğ edildiği, sanığın 9.2.2011 tarihinde hükmü temyiz ettiği, vekaletnameli vekilin gerekçeli kararı ya da eski hale iade isteminin reddine dair ek kararı temyiz talebinde bulunmadığı, hükmün yalnızca sanık tarafından temyiz edildiği değerlendirilerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; atılı suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık A.. T.. hakkında çıkarılan yakalama emrine istinaden sanığın, esas mahkemesince savunmasının alınmasını müteakip 16.8.2010 tarihinde başka suçtan verilen cezanın infazı amacıyla Erzurum Ceza İnfaz Kurumuna sevk edildiği, UYAP’tan yapılan sorgulamada karar tarihinde de aynı yargı çevresinde hükümlü olarak cezaevinde bulunduğu, 5271 sayılı CMK’nın 193/1 ve 196/5. maddelerine aykırı olarak, sanığın, vareste tutulma talebi olmadan, duruşmada hazır edilmeyerek yokluğunda yargılamaya devam edilip hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2-Bu dava sebebiyle yapılan toplamda 12,35 TL davetiye giderinin, 6352 sayılı yasanın 100. maddesi ile CMK’nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin gözetilmemesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık A.. T..’in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 06.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.