Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2013/13469 E. 2014/16725 K. 08.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/13469
KARAR NO : 2014/16725
KARAR TARİHİ : 08.05.2014

Tebliğname No : 2 – 2012/133803
MAHKEMESİ : Yalova 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/03/2012
NUMARASI : 2011/263 (E) ve 2012/174 (K)
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazılğının ihlali

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında mala zarar verme suçundan zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
I-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Tanık H.. Y..’ın ifadesinde saat 20:30-21:00 sıralarında evin ışıklarını yaktığı eve sabah saat 08:00 sıralarında geldiğinde hırsızlığı öğrendiğini beyan ettiği, sanığın suçlamayı red ettiği, Kandilli Rasathanesi verilerine göre 06:19’da güneşin battığı, her ne kadar tanık M. E. A. dükkanı kapatırken saat 01:30 sıralarında sanığı etrafa bakıp geçerken gördüğünü beyan ettiği görülmüş ise de; bu beyanın başlı başına belirtilen saatte eylemin gerçekleştirildiğine dair kesin delil olarak da kabul edilemeyeceğinin anlaşılması karşısında; eylemin gece sayılan zamanda işlendiği sabit olmadığı halde, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık M.. G..’in temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 20.12.2011 gün 2011/2-363 esas ve 2011/286 sayılı kararına göre bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkındaki hüküm fıkrasından ‘‘suçun gece vakti işlenmiş olması nedeniyle verilen ceza üzerinden TCK’nun 143. maddesi uyarınca 1/4 oranında artırım yapılmasına” ilişkin bölümün çıkarılarak, sanık hakkında sonuç hapis cezasının 2 yıl olarak belirlenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesine gelince:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Tanık H.. Y..’ın ifadesinde saat 20:30-21:00 sıralarında evin ışıklarını yaktığı eve sabah saat 08:00 sıralarında geldiğinde hırsızlığı öğrendiğini beyan ettiği, sanığın suçlamayı red ettiği, Kandilli Rasathanesi verilerine göre 06:19’da güneşin battığı, her ne kadar tanık M. E. A. dükkanı kapatırken saat 01:30 sıralarında sanığı etrafa bakıp geçerken gördüğünü beyan ettiği görülmüş ise de; bu beyanın başlı başına belirtilen saatte eylemin gerçekleştirildiğine dair kesin delil olarak da kabul edilemeyeceğinin anlaşılması karşısında; eylemin gece sayılan zamanda işlendiği sabit olmadığı halde, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 116/4.maddesi ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık M.. G..’in temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 08.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.