Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2013/12861 E. 2014/19633 K. 02.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/12861
KARAR NO : 2014/19633
KARAR TARİHİ : 02.06.2014

Tebliğname No : 2 – 2013/73505
MAHKEMESİ : Eskişehir 5. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/09/2010
NUMARASI : 2005/266 (E) ve 2010/508 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Katılanın olay tarihinde işyerini kilitleyerek arka tarafında bulunan mutfak kısmına iftar yapmak için geçtiği, bir süre sonra dükkanın ön tarafından gelen sesleri duyup ön kısma girdiğinde elinde demir çubuk bulunan sanığın cebindeki dört adet cep telefonunu yere atıp katılana saldırıp vurduğu, aralarında boğuşma olduğu, sanığın hırsızladığı 6 adet cep telefonu ile birlikte kaçtığının katılanın beyanları ve tüm dosya kapsamından anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin yağma suçuna dönüşüp dönüşmediğine ilişkin delillerin takdiri ile değerlendirilmesinin Ağır Ceza Mahkemesinin görevinde olması nedeniyle öncelikle görevsizlik kararı verilmesi yerine, duruşmalara devamla yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre de;
1-Sanığın eylemini geceden sayılan zaman diliminde gerçekleştirdiğine ilişkin delillerin nelerden ibaret olduğunun karar yerinde tartışmasız bırakılması,
2-Tekerrür uygulamasına esas alınacak hükümlülüklerin ve sonraki suç tarihinin 01.06.2005 tarihinden önce olması halinde; 5237 sayılı TCK’nın lehe kabulü ile yapılan uygulamalarda aynı Kanunun 58. maddesinde yer alan tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
3-Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun, kendi altsoyu açısından koşullu salıverme tarihine; kendi altsoyu dışındaki kişiler yönünden ise, cezasının infazı tamamlanıncaya kadar süreceğinin gözetilmemesi,
4-6352 sayılı yasanın 100. maddesi ile CMK’nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, sanığa yüklenen yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması sebebiyle sanığa yükleneceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık S.. A.. ve müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 02.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.