YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/12814
KARAR NO : 2014/16067
KARAR TARİHİ : 05.05.2014
Tebliğname No : 2 – 2012/118806
MAHKEMESİ : Bakırköy 28. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/02/2012
NUMARASI : 2011/10 (E) ve 2012/71 (K)
SUÇ : Hırsızlığa teşebbüs, işyeri dokunulmazlığını ihlal
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında hırsızlığa teşebbüs suçundan kurulan hüküm ile ilgili temyiz talebinin incelenmesinde;
15.12.2010 tarihli tutanak içeriğine göre, sanığın mağdura ait çantayı çaldıktan sonra mağdurun ihbarı üzerine başka bir mahallede verilen eşgal bilgileri üzerine seyir halinde olan ticari araç içerisinde görülüp yakalandığının anlaşılması karşısında; sanığa atılı eylem tamamlandığı halde hakkında TCK’nın 35. maddesi uyarınca indirim yapılması karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun, kendi altsoyu açısından koşullu salıverme tarihine; kendi altsoyu dışındaki kişiler yönünden ise, cezasının infazı tamamlanıncaya kadar süreceğinin gözetilmemesi,
2-6352 sayılı Yasanın 100. maddesi ile CMK’nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, sanığa yüklenen yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık K.. G..’ün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan ”53. maddenin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılıp yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlelerinin eklenmesi, yine yargılama giderleri ile ilgili bölümde yer alan ”CMK’nın 325/1 nci maddesi gereğince sanıktan tahsiline” ibaresinin çıkarılarak, yerine ”6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet Hazinesine yüklenmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hüküm ile ilgili temyiz talebinin incelenmesine gelince;
1-Sanığın olay tarihinde gündüz vakti açık bir rızaya gerek duyulmaksızın girilmesi mutat olan işyerine girmek suretiyle eylemini gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında; konut dokunulmazlığını ihlali suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden bu suçtan da sanık hakkında yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
2-Kabule göre de; sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun, kendi altsoyu açısından koşullu salıverme tarihine; kendi altsoyu dışındaki kişiler yönünden ise, cezasının infazı tamamlanıncaya kadar süreceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık K.. G..’ün temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 05.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.