Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2013/12604 E. 2014/24785 K. 09.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/12604
KARAR NO : 2014/24785
KARAR TARİHİ : 09.09.2014

Tebliğname No : 2 – 2012/119142
MAHKEMESİ : Gevaş Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/12/2011
NUMARASI : 2008/9 (E) ve 2011/246 (K)
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlıını ihlal, iftira

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
İddianamedeki anlatım ve nitelendirmeye göre, sanıklar hakkında müşteki H.. D..’ya yönelik işledikleri konut dokunulmazlığını bozmaya teşebbüs suçundan zamanaşımı süresi içerisinde karar verilmesi mümkün görülmüş; sanıklar hakkında müştekilere yönelik mala zarar verme ve müşteki H.. D..’ya yönelik hırsızlığa teşebbüs suçlarından ise zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiştir.
A- Sanık S.. G.. hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin verilen kararın 5271 sayılı Yasanın 231/12.maddesi uyarınca itiraz yolu açık olup temyizi olanaklı olmadığından, itiraz merciince karar verilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
B- Sanıklar A.. G.. ve Z.. G.. haklarında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanıkların adli sicil kayıtlarında tekerrüre esas eski hükümlülükleri bulunduğu ve koşulları oluştuğu halde, sanıklar hakkında TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması,
2- Sanık A.. G..’in tekerrüre esas alınması gereken Van 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 1999/607 Esas, 2001/854 Karar sayılı ve 24.11.2004 tarihinde infaz edilen ilamıyla 1 yıl 1 gün hapis cezası mahkumiyeti nedeniyle TCK’nın 51/1-a bendine göre sanığın cezasının ertelenemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar A.. G.. ve Z.. G.. müdafii ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık A.. G.. hakkındaki hüküm fıkrasından ‘‘51. maddesi gereğince verilen hapis cezasının ertelenmesine’’ ilişkin bölümün çıkarılması ve “Sanığın, Van 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 1999/607 Esas, 2001/854 Karar sayılı tekerrüre esas hükümlüğü bulunması nedeniyle TCK’nın 58/6-7 maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” cümlesinin eklenmesi ve sanık Z.. G.. hakkındaki hüküm fıkrasına “Sanığın, Gercüş Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2006/38 Esas, 2006/83 Karar sayılı tekerrüre esas hükümlüğü bulunması nedeniyle TCK’nın 58/6-7 maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
C- Sanık A.. G.. hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve iftira ile sanık Z.. G.. hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Mağdur Yargül İrge’ye duruşma günü usulüne uygun bildirilip, geldiği takdirde CMK’nın 234. maddesindeki hakları hatırlatılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Sanık A.. G..’in ismini kullandığı mağdur hakkında kovuşturma başlamadan önce savcılık beyanında gerçek kimliğini bildirmek suretiyle iftiradan döndüğünün anlaşılması karşısında; sanık hakkında TCK’nın 269/2. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Sanıklar hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi ile birlikte işlenmesi halini düzenleyen 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini,
4- Sanıkların adli sicil kayıtlarında tekerrüre esas eski hükümlülükleri bulunduğu ve koşulları oluştuğu halde, sanıklar hakkında TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması,
5- Sanık A.. G..’in tekerrüre esas alınması gereken Van 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 1999/607 Esas, 2001/854 Karar sayılı ve 24.11.2004 tarihinde infaz edilen ilamıyla 1 yıl 1 gün hapis cezası mahkumiyeti nedeniyle TCK’nın 51/1-a bendine göre sanığın cezasının ertelenemeyeceğinin gözetilmemesi,
6- Kısa süreli hapis cezası ertelenen sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 4. fıkrası gereğince aynı maddenin 1. fıkrasında yer alan hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar A.. G.. ve Z.. G.. müdafii ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, 09.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.