YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/12020
KARAR NO : 2014/13906
KARAR TARİHİ : 14.04.2014
Tebliğname No : 6 – 2011/243967
MAHKEMESİ : Konya 2. Çocuk Mahkemesi
TARİHİ : 12/04/2011
NUMARASI : 2010/264 (E) ve 2011/237 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar vermek
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuklar hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal etme suçundan zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; hırsızlık suçunun suça sürüklenen çocuklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suç tarihi itibari ile 18 yaşından küçük olan suça sürüklenen çocuklar hakkında, 5395 sayılı Yasanın 35/1. maddesi uyarınca sosyal inceleme raporu aldırılmamasına ilişkin gösterilen gerekçenin yasal ve yeterli olmaması,
2-Suça konu klimayı bulunduğu yerden ayırarak götürmek için duvara montaj halatının kesilmesinin zorunlu oluşu nedeniyle suça sürüklenen çocukların zarar vermek kastıyla hareket etmediklerinin tüm dosya içeriğinden anlaşılması ve eylemlerinin suça konu eşyanın mülkiyetine yönelik olması karşısında; mala zarar verme suçunun yasal unsurlarının gerçekleşmediği gözetilmeden beraatleri yerine yazılı şekilde ve ayrıca iddianamenin dışına çıkılarak klimaya ulaşmak için dışarıda bulunan merdivenin kapısını sökmek suretiyle mala zarar verme suçunu işlediklerinden bahisle mahkumiyetlerine karar verilmesi,
3-Başka bir suçtan dolayı yapılan ihbar nedeniyle kolluk görevlilerince yakalandıklarında, motosikletlerinde bulunan suça konu klimayı çaldıkları yeri söyleyerek henüz müracaatı dahi bulunmayan katılana iadesini sağlayan suça sürüklenen çocukların, hırsızlık suçu nedeniyle oluşan zararlara dahil edilmesi gereken klimanın sökülmesi sırasında oluşan zararları gidermediklerinin anlaşılması karşısında, katılandan soruşturma aşamasında gerçekleşen kısmi iade nedeniyle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rızası olup olmadığı sorularak sonucuna göre suça sürüklenen çocuklar hakkında TCK’nın 168/1-4. maddesinde tanımlanan etkin pişmanlık hükümlerinin uygulama olanağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
4-5275 sayılı Yasanın 106/4. maddesinin “çocuklar hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde bu ceza hapse çevrilmez” hükmü gözetilmeden, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine dair karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar D.. Ç.. ve M.. Ç.. müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 14.04.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.