YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/12006
KARAR NO : 2014/12748
KARAR TARİHİ : 07.04.2014

Tebliğname No : 6 – 2011/241788
MAHKEMESİ : İnegöl 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 27/04/2011
NUMARASI : 2010/459 (E) ve 2011/257 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuk hakkında konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suça sürüklenen çocuğun suça konu bisikleti, bulunduğu apartmanın içerisinden alıp apartman kapısından çıktığı sırada tanık Mücahit tarafından yakalandığının anlaşılması karşısında, hırsızlık suçunun teşebbüs aşamasında kaldığı hususu gözetilmeyerek yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Suç tarihi itibari ile 18 yaşından küçük olan suça sürüklenen çocuk hakkında, 5395 sayılı Yasanın 35/1. maddesi uyarınca sosyal inceleme raporu aldırılmaması veya anılan Yasanın aynı maddesinin 3. fıkrasına göre de sosyal inceleme raporu alınmama nedeninin gerekçeli kararda gösterilmemesi,
Kabule göre de;
Suça sürüklenen çocuk hakkında verilecek sonuç ceza belirlenirken TCK’nın 31/3.maddesinin uygulanması sırasında hesap hatası yapılarak sonraki indirimin ve TCK 52/2.maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmenin de hatalı hesap üzerinden yapılması nedeniyle sonuç olarak 1 yıl 1 ay 16 gün hapis cezası yerine, 7 ay 23 gün hapis cezasından çevrilme 4.660,00 TL adli para cezasına hükmolunması suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk G.. H.. müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, ceza süresi bakımından 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 326/son. maddesinin gözetilmesine, 07.04.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.