Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2013/11776 E. 2014/11112 K. 25.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/11776
KARAR NO : 2014/11112
KARAR TARİHİ : 25.03.2014

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konutdokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın adli sicil kaydından, tekerrüre esas olacak şekilde daha ağır hükümlülüğü bulunduğu anlaşılmasına rağmen, daha az ceza içeren kararın 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasında esas alınması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, sanığa ait sabıka kaydının incelenmesinde, 26.11.2008 tarihinde kesinleştiği anlaşılan Bursa 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2008/909 Esas ve 2008/1021 Karar sayılı ilamına konu hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı yönünden, gereğinin takdir ve ifası için ilgili mahkemeye ihbarda bulunulması mümkün görülmüştür.
I-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde:
Sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve ertelemeye engel hükümlülüklerinin bulunduğunun anlaşılması karşısında, sanık hakkında 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5237 sayılı TCK’nın 51. maddesindeki ertelemeye ilişkin hükümlerinin uygulanma olanağı bulunmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık …’nin temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesine gelince:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Her zorlamada iz kalmamasının mümkün olduğu ve olay yeri inceleme raporuna göre, hırsızlığın katılana ait dairenin giriş kapısının kilidi düşürülmek suretiyle gerçekleştirildiğinin anlaşılması karşısında, hırsızlık suçunun haksız olarak elde bulundurulan gerçek anahtarla ya da taklit anahtar veya sair aletle kilit açılarak işlendiğine ilişkin delillerin neden ibaret olduğu açıklanıp gösterilmeden, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesi yerine 142/2-d maddesi ile hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’nin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 25.03.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.