Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2013/11715 E. 2014/12061 K. 01.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/11715
KARAR NO : 2014/12061
KARAR TARİHİ : 01.04.2014

Tebliğname No : 6 – 2011/232120
MAHKEMESİ : Kayseri 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 09/05/2011
NUMARASI : 2011/35 (E) ve 2011/436 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın gözaltında geçirdiği sürenin 5271 sayılı CMK’nın 232/2-d maddesine muhalefet edilerek gerekçeli karar başlığında gösterilmemesi yerinde giderilebilir eksiklik olarak değerlendirilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Olay günü, katılana ait koyun sürüsünün içinde bulunan kullanım ve tahsis gereği açık alanda bırakılan bir adet çoban köpeğinin koyunlar otlatıldığı sırada çalındığının anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-e maddesine uyduğu gözetilmeden yazılı şekilde aynı yasanın 141/1 maddesi gereğince uygulama yapılması,
2-Sanığın C.Savcılığı’nda ve Kayseri 5.Sulh Ceza Mahkemesi’nce alınan 27.12.2010 tarihli ifadelerinde, suçunu samimi bir şekilde ikrar ederek, katılana ait suça konu köpeği amcası H.. G..’ın evine bıraktığını beyan ettiği, katılanın da 09.05.2011 tarihli duruşmada, köpeğin sanığın amcasının evinde bulunarak, kolluk tarafından kendisine teslim edildiğini, herhangi bir zararının olmadığını beyan ettiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK’nın 168/1 maddesinde yazılı bulunan etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanamayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Kabule göre de;
5237 Sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasında yer alan ve koşullu salıverme tarihine kadar süren hak yoksunluğunun sadece sanığın “kendi altsoyu” üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından olduğunun gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık C.. K..’ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK’Un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza bakımından kazanılmış hakkın gözetilmesine, 01.04.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.