Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2013/11459 E. 2014/12952 K. 07.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/11459
KARAR NO : 2014/12952
KARAR TARİHİ : 07.04.2014

Tebliğname No : 6 – 2011/200297
MAHKEMESİ : Eskişehir 1. Çocuk Mahkemesi
TARİHİ : 16/03/2011
NUMARASI : 2009/940 (E) ve 2011/167 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosyaları tefrik edilen sanıklar Mutlu ve Boran ile birlikte, fikir ve eylem birliği içerisinde suç işleyen suça sürüklenen çocuk hakkında konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitlendirmede, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suça sürüklenen çocuğun, dosyaları yaşları nedeniyle tefrik edilen sanıklar Mutlu ve Boran’ın katılımı ile fikir ve eylem birliği içerisinde suça doğrudan katıldığı gözetilmeden TCK’nın 37/1. maddesi yerine TCK’nın 39. maddesinin uygulanarak eksik cezaya hükmedilmesi,
2-Kabule görede;
a-Suça sürüklenen çocuk E.. A..’ın suç tarihinde henüz 18 yaşını ikmal etmediği ve suç tarihinden önce hapis cezasına mahkum edilmemiş olması nedeniyle TCK’nın 50/3. maddesi gereğince hakkında hükmedilen kısa süreli hürriyeti bağlayıcı cezanın aynı kanunun 50/1 maddesi gereğince adli para cezası ya da diğer tedbirlerden birine çevrilmesi zorunlu olduğunun gözetilmemesi,
b-Suç tarihinde 15-18 yaş aralığında olan suça sürüklenen çocuk hakkında 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 35/1 maddesi uyarınca sosyal inceleme yaptırılmaması ve sosyal inceleme raporu aldırılmama nedeninin gerekçeli kararda belirtilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk E.. A.. müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 07.04.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.