Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2013/11128 E. 2014/11146 K. 25.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/11128
KARAR NO : 2014/11146
KARAR TARİHİ : 25.03.2014

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iftira
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
A- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde,
Sanığın şikayetçi …’ın kapısını kilitleyip kilitlemediğini hatırlamadığını beyan ettiği aracından mütemmimcüzü olarak kabul edilen suç konusu oto teybini çaldığının anlaşılması karşısında, eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-e maddesine uyan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması aleyhe temyiz olmadığından, tekerrüre esas olduğu belirtilen Niğde 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2006/506 Esas 2007/583 Karar sayılı ilamının birden fazla suçtan verilen cezaların toplamından oluştuğunun anlaşılması karşısında, ilamdaki en ağır cezaya ilişkin hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerektiğinin ise; infaz aşamasında belirlenerek gözetilmesi olanaklı görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık …’un temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
B- Sanık hakkında iftira suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince,
Hırsızlık suçundan yapılan soruşturmada ve yargılama aşamasında şikayetçi …’ın aracından çalınan suç konusu oto teybini diğer şikayetçi …’dan satın aldığını söyleyen sanığın bu beyanının savunma hakkı kapsamında değerlendirilmesi gerektiği ve iftira suçunu oluşturmayacağı gözetilmeden beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’un temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 25.03.2014 tarihinde oy birliği ile karar verildi.