Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2013/10935 E. 2014/8882 K. 13.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/10935
KARAR NO : 2014/8882
KARAR TARİHİ : 13.03.2014

Tebliğname No : 6 – 2011/206468
MAHKEMESİ : Salihli 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 26/01/2011
NUMARASI : 2010/71 (E) ve 2011/21 (K)
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hırsızlık yapmak için gece vakti müştekiye ait evin altındaki ahıra giren diğer sanıklarla birlikte önceden almış oldukları karar uyarınca suça doğrudan katılan sanıklar H.. T.. ve H.. T.. hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan karar verilmemiş ise de; zamanaşımı süresi içinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiştir.
I-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanıklar hakkında TCK’nın 143.maddesi gereği artırım yapılırken 2 yıl 13 ay 15 hapis cezası yerine yazılı şekilde karar verilmesi sonraki maddeler ile uygulama yapılırken sonuç ceza hesaplaması doğru olarak bulunduğundan bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar H.. G.., A.. I.. ve H.. T.. müdafileri ile sanıklar B.. N.. ve H.. T..’ün temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nun 53/1.maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölümler çıkarılarak, yerine ‘‘53/1.maddesinde belirtilen ve 53/3.maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3.maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Sanıklar hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-01/07/2010 tarihli iddianame ile sanıklar hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan açılan ve bu dosya ile birleştirilen dosyada mevcut iddianamenin sanıklara okunmadan ve bu suçla ilgili savunmaları alınmadan hüküm kurulması,
2-5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar H.. G.., A.. I.. ve H.. T.. müdafileri ile sanıklar B.. N.. ve H.. T..’ün temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 13/03/2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.