YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/1070
KARAR NO : 2014/5014
KARAR TARİHİ : 18.02.2014
Tebliğname No : 6 – 2011/89730
MAHKEMESİ : Konya 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 30/11/2010
NUMARASI : 2009/993 (E) ve 2010/926 (K)
SUÇ : Hırsızlık
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Müştekiye ait inşaatta kullanılmak üzere hazırlanan ve inşaat sahasından çalınan demirlerin çalınması eyleminin, kullanımları gereği açıkta bırakılmış eşya olup 5237 sayılı TCK’nın 142/1-e. maddesine uyan hırsızlık suçunu oluşturduğu halde, aynı Yasanın 141/1 maddesiyle hüküm kurulması,
2- Olay tarihinde güneşin saat 20.20’de batıp 05.25’de doğduğu ve kolluğun saat 05.30’da sanığı Larende Caddesinde görüp yakalaması ve eylemin saat 04.30 sıralarında Furkandede Caddesi No: 48’deki inşaattan gerçekleştiğinin belirlendiğinin anlaşılması karşısında; hırsızlığın gece vakti gerçekleştirildiğinin belli olmaması nedeniyle, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince gündüzleyin işlendiğinin kabulü gerekirken, 5237 sayılı TCK’nın 143 maddesi gereğince artırım yapılarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
3- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108. maddesi uyarınca denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevi, hükmü veren Mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan Mahkemeye ait olduğu düşünülmeden sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58/7. maddesi gereğince “cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesiyle yetinilmesi gerekirken, denetimli serbestlik tedbirinin süresinin de belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık İ.. D..’in temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 18.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.