YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/9109
KARAR NO : 2014/19295
KARAR TARİHİ : 29.05.2014

Tebliğname No : 6 – 2011/167070
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 7. Asliye Ceza Mahkemesi (Tuzla 1. Asliye Ceza Mahkemesi)
TARİHİ : 07/09/2010
NUMARASI : 2008/2030 (E) ve 2010/700 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Körfez Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2000/652 – 2001/412 sayılı kararı ile tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Müştekinin aracın kontak anahtarının üzerinde olduğuna dair beyanı ve gerekçeli kararda aracın kontak anahtarının üzerinde olduğunun kabul edildiğinin anlaşılması karşısında, sanıkların eyleminin, 5237 sayılı TCK’nın 141/1. maddesine uyan suçu oluşturduğu gözetilmeden, yerinde olmayan gerekçeyle yazılı biçimde anılan Yasanın 142/2-d maddesiyle uygulama yapılması,
Kabule göre;
2- 5237 sayılı TCK’nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken çalınan aracın değeri, suç konusu zarar, suçun işleniş şekli gözetilerek asgari hadden uzaklaşılarak ceza verilmesi gerekirken, yetersiz ve oluşa uygun düşmeyen gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması;
Bozmayı gerektirmiş, sanık F.. A.. müdafiinin ve K.. D..’nun temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakların gözetilmesine, 29.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.