Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2012/8411 E. 2013/20634 K. 27.06.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/8411
KARAR NO : 2013/20634
KARAR TARİHİ : 27.06.2013

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Mahkemenin 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin uygulanmamasına ilişkin gerekçesinin yeterli olduğunun anlaşılması karşısında, tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın 4 çift ayakkabıdan iki tanesini aynı evin önünden aldığını beyan ettiğinin anlaşılması karşısında, bu eylemi yönüyle tek bir hırsızlık suçundan cezalandırılması yerine yazılı şekilde 2 ayrı suçtan cezalandırılmasına karar verilmesi,
2-Sanığın aşamalarda ayakkabıları apartman içerisindeki dairelerin önünden çaldığını beyan ettiğinin anlaşılması karşısında, eylemi 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesindeki suçu oluşturduğu halde aynı Yasanın 141/1 maddesi ile uygulama yapılması,
3-Günün ekonomik koşulları, paranın satın alma gücü ve olayın oluşuna göre çalınan eşyaların değerinin az olduğu ve 5237 sayılı TCK’nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
4-Sanığın yolda yürürken kendisini durduran polislere ayağındaki ve elindeki poşette bulunan toplam 4 çift ayakkabıyı çaldığını söyleyip, yerlerini gösterdiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168. maddesi ile uygulama yapılması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
5-Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “c” bendinde “velayet hakkından; vesayet ve
kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’nın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye sonuç itibariyle uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 27.06.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.