YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/26868
KARAR NO : 2014/8399
KARAR TARİHİ : 11.03.2014

Tebliğname No : 6 – 2011/51441
MAHKEMESİ : Küçükçekmece 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 25/05/2010
NUMARASI : 2006/699 (E) ve 2010/825 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Fikir ve eylem birliği içinde hareket eden sanıkların müştekiye ait bilgileri temin ettikten sonra sanık Kamil’in, kendisini araç servis görevlisi olarak tanıtıp müştekiyi servise gitmeye ikna ettiği, birlikte gittikleri servis alanında, kafeterya bölümüne aldığı müştekinin yanından, araç için servis bölümünde yer açılıp açılmadığına bakmak üzere ayrıldığı, bu sırada masanın üzerinde duran anahtarı müştekiye fark ettirmeden alarak araçla birlikte olay mahallinden ayrıldığı ve aracı dışarıda bekleyen sanık Ahmet’e teslim ederek karşılığında 1000 dolar aldığının anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin TCK’nın 142/2-d maddesine uyan suçu oluşturduğu gözetilmeden suçun dolandırıcılık olarak nitelendirilmesi suretiyle yazılı biçimde uygulama yapılması,
2- TCK’nın 53/1. maddesinin c bendindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun, “kendi alt soyu” yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
3- Kabule göre de; TCK’nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken; suç konusunun önem ve değeri, sanığın kastının ağırlığı, güttüğü amaç ve saik, suçun işleniş şekli dikkate alınarak asgari hadden uzaklaşılarak uygulama yapılması gerekirken, yetersiz ve oluşa uygun düşmeyen gerekçe ile alt sınırdan ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık M.. B.. ve K.. Y.. müdafiilerinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye
uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayıyı yasanın 8/1 maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın gözetilmesine 11.03.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.