YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/25835
KARAR NO : 2014/1944
KARAR TARİHİ : 23.01.2014

Tebliğname No : 6 – 2010/321681
MAHKEMESİ : Adana 7. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 11/05/2010
NUMARASI : 2010/115 (E) ve 2010/353 (K)
SUÇ : Hırsızlık, geceleyin konut dokunulmazlığını ihlal

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
I-)Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müştekinin ikametini 15:30’da kapatıp ertesi gün 03:45’de hırsızlığı fark ettiğini belirtmesi, sanık Y.. Ç..’in suçlamayı inkar etmesi ve sanık M.. B..’nin suç saatini içermeyen savunması dikkate alındığında, suçun gece sayılabilecek zaman diliminde işlendiğine ilişkin yeterli delil olmadan 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
2-5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin “a,b,d,e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “c” bendinde yazılı kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerekirken, hatalı biçimde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar Y.. Ç.. ve M.. B..’nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “143. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması suretiyle sonuç cezanın 3 yıl hapis cezasına indirilmesi ve yine hüküm fıkrasından “53/1. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin paragraf çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ paragrafının eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-) Sanıklar hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün incelenmesinde ,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müştekinin ikametini 15:30’da kapatıp ertesi gün 03:45’de hırsızlığı fark ettiğini belirtmesi, sanık Y.. Ç..’in suçlamayı inkar etmesi ve sanık M.. B..’nin suç saatini içermeyen savunması dikkate alındığında, suçun gece sayılabilecek zaman diliminde işlendiğine ilişkin yeterli delil olmadan 5237 sayılı TCK’nın 116/4. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
2-5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin “a,b,d,e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin “c” bendinde yazılı kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerekirken, hatalı biçimde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar Y.. Ç.. ve M.. B..’nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 23.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.