YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/20596
KARAR NO : 2013/33449
KARAR TARİHİ : 13.11.2013
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar vermek, işyeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
31.3.2011 Günlü 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 13. maddesiyle değiştirilen Harçlar Kanunu’nun (1) sayılı tarifesinin mahkeme harçları bölümünün” Temyiz, istinaf ve itiraz harçları” kısmındaki “Yargıtay ceza dairelerine yapılacak temyiz başvurularında 40 TL temyiz harcı alınacağına” ilişkin (b) fıkrasının 29.12.2011 gün ve 28157 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 20.11.2011 tarih ve 2011/54-142 Esas ve Karar sayılı kararı ile iptal edildiği ve iptal hükmünün 29.06.2012 tarihinde yürürlüğe girdiğinin anlaşılması karşısında; sanıkların hak arama özgürlüklerinin sınırlanmaması için temyiz taleplerinin reddine dair 03.01.2012 tarihli ek kararlar kaldırılarak yapılan incelemede;
I-Sanıklar hakkında geceleyin birden fazla kişi ile birlikte işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanıklar … ve …’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
II-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
5237 Sayılı TCK’nın 143. maddesi uygulamasına ilişkin hüküm fıkrasında belirlenen ceza miktarına göre, anılan madde uyarınca temel ceza olarak belirlenen “2 yıl” hapis cezası üzerinden 1/6 oranında artırım yapıldığı hususunda duraksama bulunmaması karşısında, hüküm fıkrasında artırım oranının belirtilmemesi, mahallinde giderilmesi olanaklı eksiklik olarak kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi uygulaması sonucu bulunan “2 yıl 4 ay” hapis cezası üzerinden, aynı Yasa’nın 35. maddesi uyarınca 3/4 oranında indirim yapılması sonucu “7 ay” yerine “9 ay 10 gün” hapis cezasına hükmolunması suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar … ve …’ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanıkların hırsızlık suçundan neticeten 7’şer ay hapis cezası ile cezalandırılmaları suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.11.2013 gününde oy birliğiyle karar verildi.