YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/9804
KARAR NO : 2012/5948
KARAR TARİHİ : 14.03.2012

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanıklar … ve …’ın, önceden kasıtlı suçtan hükümlülüğü bulunması nedeniyle 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nun 231.maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanma olanağı bulunmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık …’ın dosya içerisinde bulunan adli sicil kaydına göre, daha önce kasıtlı bir suçtan mahkum olmadığının anlaşılması karşısında; hükümden sonra 08.02.2008 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 562.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 231.maddesi uyarınca ve bu maddenin 6.fıkrasına 25.07.2010 tarihinde yürürlüğe giren 6008 sayılı Yasanın 7.maddesi ile eklenen cümle de gözetilerek; hükmolunan cezanın tür ve süresine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Sanıkların, mağdura ait işyeri deposunun kilitli kapısını sert bir cisimle zorlayarak açmaya çalışmak biçiminde gerçekleşen eyleminin, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesine uyan suça teşebbüs olarak değerlendirilmesi gerekirken, suçun nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
3-Olay tarihinde güneşin saat 05:54’te doğduğunun sabit olması karşısında; sanıkların suçu geceleyin işlediğine ilişkin kanıtların neler olduğu karar yerinde tartışılıp gösterilmeden sanıklar hakkında tayin olunan cezada 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi uyarınca arttırım yapılması,
4-Koşulları oluşmadığı halde, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 145.maddesi uyarınca uygulama yapılması,
5-Özgürlüğü bağlayıcı ceza ile hükümlülüğüne karar verilen sanıklar hakkında 5237 sayılı Yasanın 53. maddesi ile uygulama yapılmaması,
6-Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, 5271 sayılı CMK’nun 326/2. maddesine aykırı olarak “müteselsilen” alınmasına karar verilmesi,
7-Gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği yer ve zaman dilimi ile sanıkların göz altında ve tutuklu kaldığı süre ve tarihler gösterilmeyerek 5271 sayılı CMK’nın 232. maddesine muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar …, … ve … müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 Sayılı CMUK.nun 326/son maddesi uyarınca sanıkların ceza süresi yönünden kazanılmış haklarının korunmasına, 14.03.2012 gününde oy birliğiyle karar verildi