YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/7021
KARAR NO : 2011/5814
KARAR TARİHİ : 22.11.2011
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Hükümlüler … ve … hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükümlüler … ve … hakkında kurulan Sandıklı Sulh Ceza Mahkemesi’nin 22.04.2003 tarih, 2002/366 E. ve 2003/150 K. sayılı önceki hükmünün temyiz edilmeksizin kesinleştiğinin anlaşılması karşısında;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 18.09.2007 tarih ve 2007/125-186 sayıkı kararında açıklandığı gibi adı geçen hükümlü hakkındaki temyiz edilmeden kesinleşen ilk hüküm, ancak suç tarihinden sonra yürürlüğe giren yasalar yönünden uyarlama yargılamasının konusu olabilir ve genel yargı ile uyarlama yargısı birlikte yürütülemez.
Hükümlüler hakkındaki kararın kesinleşmesinden sonra aynı dosyada sanık olan …’a ilişkin ilk hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi ve Yargıtay 7. Ceza Dairesi’nin 26.09.2005 tarihli kararı ile yeni yasa gereğince değerlendirme yapılmak üzere temyiz eden sanık yönünden bozma kararı verilmesi üzerine, hakkında hüküm kesinleşmiş olan … ve …’nın tekrar yargılanma sürecine dahil edilerek, ikinci hükmün kurulduğu anlaşılmaktadır. Kurulan bu ikinci hüküm, hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde olduğundan, hukuken varlık kazanmayan bir kararın temyiz davasına konu edilmesi de mümkün değildir.
Bu nedenlerle; … ve … hakkında yeniden kurulan ikinci hükme yönelik, konusu bulunmayan temiyz itirazının 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi yollamasıyla CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık … hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
5395 sayılı Çocuk Koruma Yasası’nın 23. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın temyizi olanaklaı bulunmayıp, 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 12. fıkrası uyarınca itirazı olanaklı kararlardan olduğu ve CMK’nın 264/1.
maddesi uyarınca sanık müdafii yönünden yasa yoluna başvuruda ve mercide yanılmanın haklarını ortadan kaldırmayacağının anlaşılması karşısında, 5271 sayılı Yasa’nın 264/2. maddesi iletilmek üzere dava dosyasının incelenmeksizin mahalline TEVDİİNE, 22.11.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.