Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2011/13807 E. 2012/21845 K. 16.10.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/13807
KARAR NO : 2012/21845
KARAR TARİHİ : 16.10.2012

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Adli sicil kaydından ve dosyada mevcut ilam örneğinden sanığın, … 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.06.2004 tarih, 2004/528-489 sayılı ilamı ile 765 sayılı TCK’nın 493/1, 523, 81/2 maddesi gereğince hükmolunup 06.12.2004 tarihinde kesinleşen ve 11.08.2005 tarihinde şartlı tahliye edildiği, 29.05.2007 tarihinde de bihakkın tahliyeye hak kazanacağı 3 yıl 2 ay 20 gün hapis cezası mahkumiyetinin, 3 aydan fazla hapis cezasının içermesi nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 51. maddesinin ve önceden kasıtlı suçtan hükümlülüğü bulunması nedeniyle 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 231/6-a. maddesindeki koşulun gerçekleşmemsi nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin, uygulanma olanağı bulunmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede;
Tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- 30.09.2005 tarihinde güneşin saat 19.01’de batıp 07.01’te doğduğu, müştekinin 28.09.2005 tarihinde saat 24.00’da otomobili park edip olaydan sonra 01.10.2005 tarihinde saat 11.00’de terk edilmiş olarak bulunduğunun anlaşılması karşısında; şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince hırsızlık eyleminin gündüzleyin işlendiğinin kabulü gerekirken, 5237 sayılı TCK’nın 143 maddesi gereğince artırım yapılarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Hak yoksunlukların seçimlik olmaması nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (b), (c), (d) ve (e) bentlerinin de uygulanması gerektiği gözetilmeyerek, sadece 53/1-a bendinde belirtilen haktan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından sanık hakkında “5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinin uygulanmasına” ilişkin bölümün çıkarılması ve “53/1. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.10.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.