Yargıtay Kararı 12. Hukuk Dairesi 2023/4152 E. 2023/6333 K. 18.10.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/4152
KARAR NO : 2023/6333
KARAR TARİHİ : 18.10.2023

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 32. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davacı/borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Borçlu vekili şikayet dilekçesinde; icra dosyasında müvekkiline gönderilen tüm tebligatların usulsüz tebliğ edildiğini, ödeme emrinde belirtilen adreste ikamet etmesine rağmen usulsüz tebligattan ötürü satış işlemlerinden haberdar olunmadığını, ihaleden 01.03.2022 tarihinde haberdar olduğunu, taşınmazın trajı yüksek gazete de ilan edilmediğini ileri sürerek 09.09.2021 tarihli ihalenin feshi talep edildiği, mahkemece şikayetin reddi ile şikayet eden aleyhine para cezasına hükmedilmesine yer olmadığına karar verildiği, şikayet eden borçlu vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince, satış ilanının borçlunun bilinen adresine çıkartılıp adreste tanınmıyor beyanı ile iade dönmesi üzerine aynı adrese(mernis adresi) TK’nın 21/2. maddesine göre 29.07.2021 tarihinde tebliğ edildiği, 02.03.2022 şikayet tarihi itibariyle de davanın süresinde açılmadığı gerekçesiyle İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile şikayetin süreaşımından reddi ile şikayetçi borçlu aleyhine para cezası tayinine yer olmadığına karar verildiği, karara karşı şikayet eden borçlu vekilinin temyiz yoluna başvurduğu anlaşılmaktadır.
7201 Sayılı Tebligat Kanunu’nun bilinen adrese tebligatı düzenleyen 10. maddesinin 1. fıkrasına göre; tebligat, muhatabın bilinen en son adresinde yapılır. 6099 Sayılı Yasa’nın 3. maddesi ile eklenen aynı maddenin 2. fıkrasına göre ise, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır.
Aynı Kanun’un tebliğ imkansızlığı ve tebellüğden imtina başlıklı 21. maddesine, 6099 Sayılı Yasa’nın 5. maddesi ile eklenen 2. fıkrasında; “Gösterilen adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olup, muhatap adreste hiç oturmamış veya o adresten sürekli olarak ayrılmış olsa dahi, tebliğ memuru, tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir veya memurlarına imza karşılığında teslim eder ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırır. İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır” hükmü yer almaktadır.

7201 Sayılı Yasa’nın 10. maddesi ile ilgili değişikliğe ilişkin Kanun gerekçesinde; kişilere getirilen adres kayıt sistemi zorunluluğu ile birlikte işleyişin kolaylaştığı dile getirilmiş, ancak yapılan yeni düzenlemeyle, öncelikle yine bilinen en son adrese tebligat yapılacağı, tebligatın yapılmasını isteyenin veya tebligatı çıkartan makamın bildirdiği adresin, tebligata elverişli olmadığının anlaşılması ya da bu adrese tebligat yapılamaması halinde, muhatabın 5490 Sayılı Kanun’a göre adres kayıt sistemindeki adresinin, bilinen en son adresi olarak kabul edileceği ve tebligatın buraya yapılacağı açıklanmış, değişiklik ile birlikte adres kayıt sistemi dışında başkaca adres araştırması yapılmasının gerekmeyeceği vurgulanmıştır.
7201 Sayılı Yasanın 21. maddesi ile ilgili değişikliğe ilişkin kanun gerekçesinde ise, 21/1. maddeye göre, bilinen en son adrese çıkartılan tebligattan sonuç alınamazsa, 10. madde gereği adres kayıt sistemindeki adres esas alınarak başkaca araştırma yapılmaksızın o adrese tebligat çıkarılacağı açıklanmıştır. Bunun yapılabilmesi için de, tebligatı çıkaran merciin, adresin, adres kayıt sistemindeki mernis adresi olduğunu ve bu adrese tebligat yapılacağını tebliğ evrakında belirtmesi gerekmektedir.
Tüm bu açıklamalar doğrultusunda kişiye önce bilinen en son adresi esas alınarak Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre tebligat çıkartılmalı, adres tebligata elverişli değilse ya da tebligat yapılamazsa, adres kayıt sistemindeki adresine, buna ilişkin şerh verilerek 21/2. madde uyarınca tebligat çıkartılmalıdır.
Ayrıca Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesinde; “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır, ayrıca başkaca adres araştırması yapılmaz. 79. maddenin ikinci fıkrasına göre renkli bastırılan tebligat zarfında, adresin muhatabın adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresi olduğu belirtilerek bu adrese tebligat yapılacağına dair meşruhata yer verilir” hükmü yer almaktadır. Bu yönetmeliğe göre; 7201 Sayılı Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince tebligat yapılabilmesi için, tebliği çıkaran mercice, tebligat çıkarılan adresin, muhatabın, adres kayıt sistemindeki adresi olduğuna ve bu adrese tebligat yapılacağına dair tebliğ evrakı üzerine kayıt düşülmesi zorunludur. Yani; tebligatı çıkaran merci tarafından, adres kayıt sitemine ilişkin olarak şerh verilmeden, tebliğ memuru tarafından 2l/2. maddeye göre tebliğ işlemi yapılamaz.
Somut olayda borçlu … – adresine çıkartılan satış ilanı tebliğ evrakı muhatabın tanınmaması sebebiyle 29.07.2021 tarihinde iade döndüğü, aynı adresin mernis adresi olması sebebiyle TK’nın 21/2. maddesi uyarınca aynı gün satış ilanının tebliğ edildiği, her iki tebligatın 29.07.2021 tarihinde belirtilen adrese ulaştığı anlaşıldığından TK ‘nın 21/2. maddesi uyarınca çıkarılan tebligatın usulüne uygun olduğundan bahsedilemez. Tebligatın TK’nın 21/2. maddesine göre tebliğ edilebilmesi için önceden TK’nın 10. maddesi uyarınca bilinen adrese tebligatın çıkartılması ve tebliğ edilmeden iade edilmesi gerekli olup bu sıraya uyulmadan yapılan tebligat usulsüzdür.
Öte yandan alacaklı Banka tarafından sunulan ve 26.11.2021 tarihli şikayet eden borçlunun imzasını ihtiva eden belge ile şikayet eden borçlunun ihaleden 26.11.2021 tarihinde haberdar olunduğu iddia edilmekle, bu hususun araştırılıp borçlunun 09.09.2021 tarihli ihaleyi bu tarihte öğrenip öğrenmediği ve dolayısıyla ihalenin feshine ilişkin şikayet konusunda öğrenmeden itibaren yedi günlük sürede başvuruda bulunulup bulunulmadığı tespit edilerek karar verilmesi gerekirken Bölge Adliye Mahkemesince yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz olup mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.

SONUÇ: Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 32. Hukuk Dairesi’nin 14.02.2023 tarih ve 2022/2248 E. – 2023/227 K. sayılı kararının yukarıda yazılı nedenlerle, 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK’nın 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK’nun 373/2. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 18.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.