Yargıtay Kararı 12. Hukuk Dairesi 2023/2550 E. 2023/3296 K. 11.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/2550
KARAR NO : 2023/3296
KARAR TARİHİ : 11.05.2023

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 35. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/3288 E., 2023/155 K.
DAVA TARİHİ : 21.05.2019
HÜKÜM/KARAR : Esastan Ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul 3. İcra Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2021/868 E., 2022/536 K.

Taraflar arasındaki itirazın kaldırılması ve tahliye uyuşmazlığından dolayı yapılan inceleme sonunda İlk Derece Mahkemesince; istemin kısmen kabulü ile itirazın 35.333,33 TL asıl alacak ve 177,49 TL işlemiş faiz yönünden kaldırılması ile toplam 35.510,82 TL alacak üzerinden takibin devamına, itirazın kaldırılması isteminden sonra, borçlu tarafından yapılan toplam 40.000,00 TL ödemenin infaz aşamasında nazara alınmasına, 21.4.2022 tarihli bilirkişi raporunun hükmün eki sayılmasına, borçlu aleyhine takip konusu asıl alacak üzerinden % 20 oranında icra inkar tazminatına hükmedilmesine ve tahliyenin gerçekleşmiş olması nedeniyle bu konuda karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmiştir.

Kararın alacaklı tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince, başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı alacaklı tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi … tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. TALEP
Alacaklı icra mahkemesine başvurusunda; takip konusu kira sözleşmesi ile 2. yıl kira bedelinin yıllık peşin ödeneceğinin kararlaştırıldığını, bu bedelin ödenmeyen kısmının takibe konulduğunu ve borçlunun, itirazının haksız olduğunu ileri sürerek, itirazının kaldırılması ile taşınmazdan tahliye edilmesini ve borçlu aleyhine takip konusu alacak üzerinden en az % 20 oranında tazminata hükmedilmesini talep etmiştir.

II. CEVAP
Borçlu cevap dilekçesi sunmamıştır.

III. BORÇLUNUN İCRA DAİRESİNE İTİRAZI
Borçlu, icra müdürlüğüne 19.4.2019 tarihinde yasal süresi içerisinde yaptığı itirazda; alacaklı tarafından açılan sözleşmenin feshi ve tahliye davasının, İstanbul 17. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2018/26 E. sayılı dosyasında derdest olduğunu ve söz konusu dava ile alacaklının sözleşmenin feshi yönünde irade gösterdiğinin kabulü gerektiğini, bu nedenle de borçlu tarafından takip konusu 2. yıl kirasının yıllık olarak değil, aylık olarak ödenmeye devam ettiğini, vadesi gelen kiraların da yatırılacak olduğunu belirterek borca ve ferilerine itiraz etmiştir.

IV. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı yazılı kararı ile; mahkemece alınan 21.4.2022 tarihli bilirkişi raporu hükme esas alınmak suretiyle istemin kısmen kabulü ile itirazın 35.333,33 TL asıl alacak ve 177,49 TL işlemiş faiz yönünden kaldırılması ile toplam 35.510,82 TL alacak üzerinden takibin devamına, itirazın kaldırılması isteminden sonra, borçlu tarafından yapılan toplam 40.000,00 TL ödemenin infaz aşamasında nazara alınmasına, 21.4.2022 tarihli bilirkişi raporunun hükmün eki sayılmasına, borçlu aleyhine takip konusu asıl alacak üzerinden % 20 oranında icra inkar tazminatına hükmedilmesine ve tahliyenin gerçekleşmiş olması nedeniyle bu konuda karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmiştir.

V. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde alacaklı istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri
Alacaklı istinaf başvurusunda; itirazın kaldırılması isteminden sonra gerçekleşen tahliye nazara alınarak, tahliye tarihine kadarki kira borcunun hesaplanması suretiyle sonuca gidilmesinin hatalı olduğunu, zira takip konusu kira sözleşmesinde kira bedelinin yıllık peşin ödeneceğinin kararlaştırıldığını ve her davanın açıldığı tarihteki koşullara göre sonuçlandırılması gerektiğini, alacaklı tarafından takip başlatılırken, sonradan gerçekleşecek tahliyenin öngörülmesinin mümkün olmadığını, hakimin uzmanlığı içerisindeki konularda hukukçu bilirkişinin değerlendirmelerini içeren rapora göre karar verilmesinin de hatalı olduğunu ileri sürerek, İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasını istemiştir.

C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı yazılı kararı ile; İlk Derece Mahkemesi kararının yerinde olduğu belirtilmek suretiyle, alacaklının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

VI. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde alacaklı temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Alacaklı temyiz başvurusunda; istinaf dilekçesinde ileri sürdüğü hususları tekrar etmek suretiyle Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasını istemiştir.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; adi kiraya ve hasılat kiralarına ilişkin icra takibinde itirazın kaldırılması ve tahliye talebine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk
İİK md. 67., 68., 269., 269/a., 269/b., 269/c.,

3. Değerlendirme
Kiracının kiralananı iade borcunun usulüne uygun tahliye ile son bulacağı tabi olmakla, somut uyuşmazlıkta, kiracı ve kiraya veren arasındaki 01.6.2018 başlangıç tarihli kira sözleşmesi nedeniyle kiracının kiralananı iade borcunun, taraflar arasında imzalanan ve taşınmazın anahtarları ile birlikte alacaklıya teslim edildiği kaydını içeren “23.9.2019 tarihli Teslim- Tesellüm Tutanağı” ile sona erdiğinin, her ne kadar takip talebinde bir yıllık kira bedeli üzerinden alacak talebinde bulunulmuş ise de, kiracının ancak tahliye tarihine kadar olan kira parasından sorumlu tutulabileceğinin, tahliye tarihinden sonraki alacak isteminin ise tazminat hukukunu ilgilendirmesi ve dar yetkili icra mahkemesinde, taraflar arasında ihtilafsız olan tahliyeden sonraki alacak talebinin incelenemeyeceğinin tabi olduğunun anlaşılmasına, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, alacaklının yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.

VII. KARAR
Açıklanan sebeplerle;

Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 5311 sayılı Kanunun ile değişik İİK’nın 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK’nın 370. maddeleri uyarınca ONANMASINA,

Alınması gereken 179,90TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

11.05.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.