Yargıtay Kararı 12. Hukuk Dairesi 2023/1697 E. 2023/8361 K. 06.12.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/1697
KARAR NO : 2023/8361
KARAR TARİHİ : 06.12.2023

MAHKEMESİ : … Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacının iddia ve savunmasına, dayandığı belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 5311 Sayılı Kanun ile değişik İİK’nın 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 Sayılı HMK’nın 370. maddeleri uyarınca ONANMASINA, alınması gereken 269,85 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 06.12.2023 tarihinde oy çokluğuyla karar verildi.

(M)

Üye Dr. …’in Karşı Oy Yazısı;
Bir miras bırakanın ölümü ile bütün yasal ve/veya iradi mirasçıları arasında, yasa gereği kendiliğinden, emredici nitelikte, nihai olarak tasfiye amacına yönelmiş miras ortaklığı veya miras şirketi adını alan, tüzel kişilikten yoksun bir ortaklık meydana gelir (TMK m. 640/1). Söz konusu ortaklığa dahil mirasçılar, miras bırakanın ölümü ile “unsurları azaltarak veya eksilerek” bir özel malvarlığına dönüşen ve “tereke” olarak adlandırılan malvarlığına dahil aktiflere ortaklık ilişkisi içerisinde “elbirliği ile hak sahipliği” esasına göre (TMK m. 640/II) sahip olurlarken; tereke borçlarından (TMK m. 641/1) ve kural olarak miras bırakan tarafından başkasına yüklenmedikçe vasiyet borçlarından kişisel malvarlıkları ile müteselsilen sorumlu olurlar.

İİK m. 94/1 tahsil edilmemiş bir miras hissesinin haczinin mümkün olduğunu, elbirliği mülkiyeti pay üzerinde maliklerden hiçbirisine tek başına tasarruf yetkisi verilmediğininden (TMK m. 702/III), buradan haczin konusu, pay değil (İİK m. 125/2) elbirliği mülkiyeti ilişkisinin son bulması halinde paya düşecek olan kısımdır. Alacaklı icra mahkemesinden alacağı yetki ile (İİK m. 112) paydaşlığın giderilmesi davası açarak, elbirliği ile mülkiyet ilişkisinin sona ermesini sağlayıp, o paydan sıra cetveli sonuca düşecek olan kısmı alabilir.
Bu açıklamadan sonra somut olaya gelindiğinde, borçlunun murisinden kalan mallarının bulunup bulunmadığının araştırılması bir zorunluluk olup, Anayasadaki temel hak ve özgürlükler ve bu kapsamda kişisel verilerin korunmasına aykırılık oluşturmaz. Bu nedenle alacaklının isteminin kabulü ile icra müdürlüğünün 21.07.2021 tarihli kararının kaldırılması görüşünde olduğum için çoğunluk görüşüne katılamıyorum.06.12.2023