YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/9778
KARAR NO : 2023/2552
KARAR TARİHİ : 11.04.2023
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi
HÜKÜM/KARAR : Ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Kırklareli İcra Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki meskeniyet şikayetinden dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince şikayetin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın şikayetçi borçlu tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı borçlu tarafından temyiz edilmekle;kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi … tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Şikayetçi borçlu vekili asıl dava dilekçesinde; alacaklı tarafından başlatılan Kırklareli İcra Dairesinin 2014/1851 E. sayılı icra takibinde borçlunun haline münasip meskenine haciz konulduğunu, bu evde ailesi birlikte yaşadığını ve başka evi olmadığını iddia ederek İİK’nın 82/12 hükmü uyarınca haczin kaldırılmasını talep etmiştir.
Şikayetçi borçlu vekili birleşen dava dilekçesinde, alacaklı tarafından başlatılan Kırklareli İcra Müdürlüğü 2016/3858 E. sayılı icra takibinde borçlunun haline münasip meskenine haciz konulduğunu iddia ederek İİK’nın 82/12 hükmü uyarınca haczin kaldırılmasını talep etmiştir.
II. CEVAP
Alacaklı vekili cevap dilekçesi sunmamıştır. Duruşmalardaki beyanlarında şikayetin reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; Kırklareli İcra Dairesinin asıl davaya konu 2014/1851 Esas ve birleşen davaya konu taşınmazın tapu kaydına haciz şerhleri işlendiği, mahkemece yapılan keşif sonucu aldırılan bilirkişi raporunda taşınmazın değerinin 238.439,00 TL olduğu, İİK’nın 82/12 maddesi gereğince yapılan sosyal ekonomik durum araştırmasına dair emniyet ve jandarma tutanaklarına göre borçlunun bakmakla yükümlü olduğu eşi ile birlikte barınması için zorunlu belirtilen sosyal ekonomik durumu, Kırklarelindeki daire fiyatları ve yaşam şartları dikkate alındığında davacının haline münasip konut değeri olan 200.000,00 TL olacağının tespit edildiği, raporun denetime ve hükme esas alınmaya elverişli olduğu, taşınmazın değerinin davacı-borçlunun haline münasip ev alabileceği değerden fazla olduğunun anlaşılması nedeniyle asıl davada ve birleşen davada şikayetin kısmen kabulüne taşınmazın satılarak haline münasip evi alması için gerekli 200.000 TL’nin borçluya, kalanın ise alacaklıya ödenmesine, taşınmazın borçlunun haline münasip evi alabileceği değer olan 200.000 TL’den az olmamak üzere satılmasına karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde borçlu istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Borçlu vekili istinaf dilekçesinde; davanın diğer aşamalarındaki beyanlarının dikkate alınarak ve re’sen gözetilecek hususlar ile davanın tümüyle kabulüne, dava konusu taşınmazın tamamının haline münasip mesken sayılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; bilirkişi tarafından sunulan raporda davacının haline münasip bir evi 200.000 TL bedelle alabileceği evin değerinin ise 277.732.50 TL olduğunun ifade edildiği, 2004 Sayılı İİK’ nın 82/12 maddesine göre borçlunun haline münasip evinin haczedilemeyeceği, mahkemece yapılan yargılama sonrasında haczedilen evin borçlunun haline münasip bir ev alabilmesi için taktir edilen 200.000 TL den aşağı olmamak üzere satılmasına ve satım bedelinin 200.000 TL’sinin borçluya haline münasip ev alabilmesi için verilmesine dair verilen kararın usule uygun olduğu gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Borçlu vekili temyiz dilekçesinde; davanın diğer aşamalarındaki beyanlarının dikkate alınarak ve re’sen gözetilecek hususlar ile davanın tümüyle kabulüne, dava konusu taşınmazın haline münasip mesken sayılmasına, Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, meskeniyet şikayetine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
İİK’nın 89/12 ve ilgili maddeler
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup borçlu tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Yukarıda açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK’nın 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Alınması gereken 179,90 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
11.04.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.