YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/11710
KARAR NO : 2023/3810
KARAR TARİHİ : 30.05.2023
MAHKEMESİ : … Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1447 E., 2022/1634 K.
HÜKÜM/KARAR : Esastan Ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Bolvadin İcra Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2022/28 E., 2022/46 K.
KDV ve damga vergisi alınması yönündeki icra müdürlük işlemini şikayet nedeniyle yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince şikayetin reddine karar verilmiştir.
Kararın şikayetçi tarafından istinaf edilmesi üzerine,Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine hükmedilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı şikayetçi tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi … tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I.ŞİKAYET
Şikayetçi ihale alıcısı şikayet dilekçesinde; ihalesi yapılan taşınmazla ilgili icra müdürlüğünce KDV ve damga vergisinin ihale alıcısından tahsilli yönünde karar alındığını, 3065 sayılı kanunun 17. maddesinin diğer istisnalar başlıklı 4. bendinin (r) alt bendi uyarınca KDV ve damga vergisinin alınmayacağını ileri sürerek icra müdürlüğünün 13/05/2022 tarihli kararının iptali ile ihalenin KDV ve damga vergisinden istisna olduğuna karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Şikayet hasımsız olarak karara bağlanmıştır.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; satış ilanında taşınmazlarda % 18 oranında KDV alınmasına ilişkin hüküm bulunduğu, bu hali ile yerleşik Yargıtay içtihatları doğrultusunda herkes için kesinleşen satış ilanına dayanılarak KDV istisnasından yararlanılamayacağı gerekçesiyle şikayetin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde şikayetçi istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Şikayetçi istinaf dilekçesinde;Anayasa’nın 73. maddesi uyarınca vergisel hak, yükümlülük ve ödevlere ilişkin düzenlemenin kanunla yapılacağının amir olduğunu, adli ve idari mercilerin vergi ve benzeri yükümlülük ihdas etmelerinin mümkün olmadığını, Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 17/4-r hükmü birlikte değerlendirildiğinde icra dairesinin satış şartnamesinde KDV ile ilgili düzenleme getirmesinin sonuca etkili olmadığını, Yargıtay 12 Hukuk Dairesinin 01/03/2017 T., 2016/11930 E., 2017/3019 K., Yargıtay 12. Hukuk Dairesi’nin 11/05/2015 T. , 2015/3487 E., 2015/13242 K. ve Yargıtay 12 Hukuk Dairesi’nin 18/09/2017 T., 2016/19148 E., 2017/10815 K., sayılı kararlarının bu yöne işaret ettiğini, somut olayda taşınmazın istisna kapsamına girip girmediği , borçlu şirketin malvarlığında iki yıl ya da daha fazla kalıp kalmadığı gibi hususların araştırılmadığını ileri sürerek İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile;ihale konusu taşınmazlara ilişkin KDV oranının %18 olduğu belirtilerek satış kararı doğrultusunda gerekli yerlerde ve vasıtalarla ilan edildiği, İİK’nın 16/1. maddesinde öngörülen yasal sürede KDV oranı şikayet konusu yapılmadığı, herkes için kesinleşmiş olan “ihale şartları” çerçevesinde yapılan ihaleden sonra taşınmaz bedellerine KDV uygulanmaması talebinin icra mahkemesinde ileri sürülemeyeceği gerekçesi ile istinaf başvurusunun HMK’nun 353/1-b.1. maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde şikayetçi temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Şikayetçi istinaf dilekçesindeki hususları tekrar etmek suretiyle Bölge Adliye Mahkemesinin kararının bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, taşınmaz ihalesinin kesinleşmesi sonucu KDV ve damga vergisi alınması yönündeki icra müdürlük işlemini şikayete ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu, 2576 Sayılı Kanun, İİK 134 üncü madde hükümleri
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar davacının iddia ve savunmasına dayandığı belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup şikayetçinin temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK’nın 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Alınması gereken 179,90 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
30.05.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.