YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/11347
KARAR NO : 2023/3583
KARAR TARİHİ : 22.05.2023
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 19. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/1636 E., 2022/1388 K.
DAVA TARİHİ : 26.04.2021
HÜKÜM/KARAR : Esastan Ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 5. İcra Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2021/791 E., 2021/1084 K.
Taraflar arasındaki İİK’nın 99. maddesinin uygulanması istemine ilişkin şikayetten dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince şikayetin reddine karar verilmiştir.
Kararın şikayetçi-3. kişi vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı şikayetçi-3. kişi vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi … tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Şikayetçi-3. kişi vekili dava dilekçesinde; Ankara 11. İcra Müdürlüğü 2018/13889 E. sayılı takip dosyasından talimat yazılarak Ankara Batı İcra Müdürlüğü 2021/697 Talimat dosyası ile 01.02.2021 tarihinde haczedilen menkullerin tamamı; (Samkwang marka SK-TUW0310DW01 seri nolu duvar kâğıdı baskı makinesi BM İç Ve Dış Tic. İnş. Turizm Gıda Nakl. Hayv. Tem. San. Ltd. Şti.’nden kiralanmıştır) müvekkil şirkete ait olup, icra dosyasına ödemelere ilişkin faturalar, ödeme belgeleri, menkullerin kayıtlı olduğunu gösterir envanter ve yevmiye defteri sunulduğunu, söz konusu belgelerin haczedilen menkullerin müvekkile ait olduğunu ispatladığını, müvekkili şirket ile borçlu arasında organik bağ bulunmadığını, faaliyet alanlarının ve adreslerinin farklı olduğunu beyanla icra takibinde 21.04.2021 tarihli verilen “İİK’nın 96 ve 97. maddeleri gereği karar verilmek üzere dosyanın mahkemeye gönderilmesine dair kararı”nın kaldırılarak İİK’nın 99. maddesi prosedürün uygulanmasına karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-alacaklı vekili cevap dilekçesinde; Ankara Batı İcra Müdürlüğü 2018/31140 esas sayılı dosyasından, mezkur icra dosyamızın haciz mahali adresi ile aynı olan adreste, borçlu şirketin borç doğum tarihindeki tek ve hakim yetkilisi Bülent Sönmezocak’ın hazır bulunduğunu, şikayetçi ile borçlu arasında organik bağ bulunduğunu, istihkak iddia eden sözde 3. şahıs şirketin sunduğu faturalar, kira sözleşmesi, ticaret odası kayıtlarının her zaman herkesce düzenlenebilen, beyana dayalı, adi nitelikte evraklar olup, ispat yükü altındaki sözde 3. şahıs şirketin sunduğu evrakların mülkiyet karinesinin aksini ispata yeterli olmadığını, haciz mahallinde borçlu şirkete ait muhtelif evraklar bulunduğunu beyanla şikayetin reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile şikayetin reddine (…) karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde şikayetçi-3. kişi vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Ankara 11. İcra Müdürlüğü 2018/13889 sayılı dosyadan talimat yazılarak Ankara Batı İcra Müdürlüğü 2021/697 Talimat dosyası ile müvekkile ait olup daha evvel muhafaza altına alınan menkuller üzerindeki hacizler düşmüş olduğundan 13.04.2021 tarihinde tekrar yediemin deposuna giderek aynı menkullerin haczedildiğini, bu ikinci haciz esnasında borçluya ait herhangi bir evraka ya da delile rastlanmadığını, mahkemenin 01.02.2021 tarihli hacze ilişkin bilgilere dayandığını, huzurdaki şikayetin konusunun ise 13.04.2021 tarihli hacze ilişkin olduğunu, her haczin ayrı ayrı değerlendirilmesi gerektiğini, kaldı ki müvekkilinin dosya borçluları ile arasında organik bir bağ da bulunmadığını, haczedilen menkullerin müvekkiline ait olduğunu gösteren envanter ve faturaların icra dosyasına ibraz edildiğini, haciz mahallinin borçlunun adresi olmayıp yediemin deposu olduğunu belirterek mahkeme kararının kaldırılarak şikayetin kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; takip dosyasında 01.02.2021 tarihli haciz sırasında haczedilen menkuller üzerindeki haczin düştüğü, yediemin deposunda bulunan aynı menkuller üzerine 13.04.2021 tarihinde uygulanan hacizlerin şikayete konu edildiği, dolayısıyla haciz mahallinde yapılan tespitler geçerli olup, haciz mahallinde borçlu ile ilgili birçok evraka rastlandığı gibi borçlu şirket yetkilisinin de haciz mahallinde hazır bulunduğu, bu durumda İİK.97/a maddesine göre borçlu ile istihkak iddiasında bulunan 3. kişinin hacizli malı birlikte ellerinde bulundurduklarının kabulü ile malın borçlunun elinde haczedilmiş sayılacağı ve istihkak davası açma külfetinin borçlu ile birlikte malı elinde bulunduran üçüncü kişiye ait olacağı ve İİK’nın 96 ve 97. maddelerinin uygulanacağı, malı elinde bulunduran üçüncü kişinin borçlunun haczedilen mallarının gerçek maliki olmadığını, malın kendisine ait olduğunu ispat etmekle yükümlü olacağı, malın mülkiyeti hususunda istihkak davası sonucunda karar tesis edileceğinden kararın hukuka uygun olduğu gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde şikayetçi-3. kişi vekilince temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
İstinaf dilekçesini tekrarlamakla birlikte ek olarak; haciz anında ve haciz mahallinde borçlu şirket ile alakadar hiç kimsenin hazır bulunmadığını, kaldı ki Bülent Sönmezocak’ın borçlu şirketteki yetkisinin 20.09.2018 tarihinde sona erdiğini belirterek kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, İİK’nın 99. maddesinin uygulanması istemine ilişkin şikayettir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Kanun’un 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, İİK’nın 96,97 ve 99. maddeleri.
3. Değerlendirme
1. Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup şikayetçi-3. kişi vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının İİK’nın 364/2 maddesi yollamasıyla 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Alınması gereken 179,90 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
22.05.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.