YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/11332
KARAR NO : 2023/3626
KARAR TARİHİ : 23.05.2023
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 18. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/294 E., 2022/1031 K.
HÜKÜM/KARAR : Kaldırma
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 6. İcra Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2019/619 E., 2019/1089 K.
Taraflar arasındaki şikayet uyuşmazlığından dolayı yapılan inceleme sonunda İlk Derece Mahkemesince şikayetin kabulü ile haczin kaldırılmasına karar verilmiştir.
Kararın şikayet edilen alacaklı tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince İlk Derece Mahkemesi kararının HMK’nın 353/1-b-2 maddesi gereğince kaldırılmasına, yeniden hüküm kurulmak suretiyle şikayetin kabulü ile Ankara 10. İcra Müdürlüğü’nün 2009/3027 Esas sayılı dosyası ile ….. İli ….., İlçesi ……. Mahallesi 30203 ada 6 parsel sayılı taşınmazda kain 1 nolu bağımsız bölüm üzerine Ankara 7. Asliye Hukuk Mahkemesi ‘nin 28.03.2019 tarih 2017/6 Esas sayılı dosyasındaki 28/03/2018 tarihli kısa karara dayalı olarak konulan haczin kaldırılmasına hükmedilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı şikayet edilen alacaklılar tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi … tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. ŞİKAYET
Şikayetçi borçlu şikayet dilekçesinde; Ankara 10. İcra Müdürlüğü’nün 2009/3027 Esas sayılı takip dosyasında Ankara 7. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2017/6 Esas sayılı dosyasındaki 28.03.2019 tarihli celsede verilen karara dayalı olarak tapu kaydına haciz konulduğunu, gerekçeli kararın halen yazılmadığını, duruşma tutanağına dayalı olarak konulan haczin usulsüz olduğunu ileri sürerek şikayetin kabulü ile haczin kaldırılmasını talep etmiştir.
II. CEVAP
Şikayet edilen alacaklılar cevap dilekçesinde; şikayetçiden olan vekalet ücreti alacağını tahsil için Ankara 10. İcra Müdürlüğü’nün 2009/3027 Esas sayılı dosyası ile takip başlatıldığını ve şikayetçiye ait Ankara ili Keçiören İlçesi Ayvalı Mahallesi 30203 ada 6 parseldeki taşınmaz üzerine 15.07.2010 tarihinde haciz konulduğunu, şikayetçi …’ın söz konusu taşınmazı 27.11.2015 tarihinde muvazaalı olarak kızı …’a satış yoluyla devrettiğini, bunun üzerine taraflarınca muvazaalı satış sebebiyle … ve … hakkında iptal davası açıldığını, Ankara 7. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2017/6 Esas sayılı dosyasında görülen yargılamada 28.03.2019 tarihli karar ile lehlerine bahse konu taşınmaza ilişkin olarak haciz ve satış yetkisi tanındığını, ilgili mahkeme kararı uyarınca taşınmaz üzerine 03.04.2019 tarihinde lehlerine haciz şerhi işlendiğini, muvazaa nedeniyle açılan davanın alacağın tahsilini sağlama amacına dayandığı için ayni değil şahsi hak doğurucu nitelikte olduğunu, bu sebeple mahkeme kararının kesinleşmesinin gerekmediğini ileri sürerek şikayetin reddini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; Ankara 7. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2017/6 Esas 2019/140 Karar sayılı dosyasında 28.03.2019 tarihinde verilen kararla davalılardan … adına kayıtlı taşınmaz hakkında haciz ve satış yetkisi tanındığı ancak mahkeme kararında belirtilmeyen şekliyle şikayetçi aleyhine de haciz işlemi gerçekleştirildiği, bu suretle dayanak mahkeme kararına aykırı işlem yapıldığı gerekçesiyle şikayetin kabulüne, Ankara 10. İcra Müdürlüğü’nün 2009/3027 Esas sayılı dosyası ile şikayet eden borçlu aleyhine Ankara 7. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 28.03.2019 tarih 2017/6 Esas 2019/140 Karar sayılı karar ile konulan haczin kaldırılmasına karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde şikayet edilen alacaklılar istinaf başvurusunda bulunmuşlardır.
B. İstinaf Sebepleri
Şikayet edilen alacaklılar istinaf başvurularında; Ankara 7. Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından verilen kararda taraflarına haciz ve satış yetkisi tanındığını, bu karara dayalı olarak haciz konulduğunu ileri sürerek İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasını talep etmişlerdir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; Ankara 7. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2017/6 E. Sayılı dosyasında davanın sonunda verilen ve tefhim edilen 28.03.2019 tarihli kısa karar ara karar olmadığı gibi gerekçeli kararla da bütünlük arzettiğinden müstakilen infaza konulamayacağından (Yargıtay 12. H. D 26/10/2010 tarih 2010/11912 Esas 2010/24886 Karar) söz konusu karara dayalı olarak taşınmaza haciz konulamayacağın, mahkemece şikayetin bu gerekçe ile kabulü gerekirken yazılı gerekçe ile kabulü isabetsiz ise de sonuçta şikayetin kabulüne karar verildiğinden ve söz konusu durum yeniden yargılamayı gerektirmediğinden İlk Derece Mahkemesi kararının gerekçesi değiştirilmek üzere kaldırılmasına ve şikayetin kabulü ile haczin kaldırılmasına karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde şikayet edilen alacaklılar temyiz isteminde bulunmuşlardır.
B. Temyiz Sebepleri
Şikayet edilen alacaklılar temyiz başvurusunda; şikayet ve istinaf dilekçelerinde ileri sürdüğü hususları tekrar etmek suretiyle Bölge Adliye Mahkemesinin Kararının bozulmasını talep etmişlerdir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; haczin kaldırılmasına dair şikayete ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
İİK md. 16.,
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması İİK’nın 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken HMK’nın 371. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine ve temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup, şikayet edilen alacaklılar tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiş ve Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 5311 sayılı Kanunun ile değişik İİK’nın 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK’nın 370. maddeleri uyarınca ONANMASINA,
Alınması gereken179,90 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenlerden tahsiline,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
23.05.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.