YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/10987
KARAR NO : 2022/9725
KARAR TARİHİ : 04.10.2022
Borçlunun ödeme şartını ihlâl suçundan sanık …’nun, 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi uyarınca 12 kez 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair;
Gaziantep 2. İcra Ceza Mahkemesinin 17/01/2018 tarihli ve 2017/1433 esas, 2018/102 sayılı kararını,
Gaziantep 2. İcra Ceza Mahkemesinin 03/04/2019 tarihli ve 2019/67 esas, 2019/423 sayılı kararını,
Gaziantep 2. İcra Ceza Mahkemesinin 27/06/2018 tarihli ve 2018/255 esas, 2018/932 sayılı kararını,
Gaziantep 1. İcra Ceza Mahkemesinin 22/01/2018 tarihli ve 2017/1506 esas, 2018/133 sayılı kararını,
Gaziantep 1. İcra Ceza Mahkemesinin 01/04/2019 tarihli ve 2018/1460 esas, 2019/441 sayılı kararını,
Gaziantep 1. İcra Ceza Mahkemesinin 01/04/2019 tarihli ve 2018/1459 esas, 2019/442 sayılı kararını,
Gaziantep 3. İcra Ceza Mahkemesinin 21/06/2018 tarihli ve 2018/589 esas, 2018/893 sayılı kararını,
Gaziantep 3. İcra Ceza Mahkemesinin 05/04/2018 tarihli ve 2018/152 esas, 2018/500 sayılı kararını,
Gaziantep 1. İcra Ceza Mahkemesinin 30/03/2018 tarihli ve 2018/124 esas, 2018/463 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Gaziantep 2. İcra Ceza Mahkemesinin 17/07/2018 tarihli ve 2018/140 değişik iş sayılı kararını,
Gaziantep 3. İcra Ceza Mahkemesinin 18/07/2019 tarihli ve 2019/510 esas, 2019/818 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Gaziantep 4. İcra Ceza Mahkemesinin 20/09/2019 tarihli ve 2019/103 değişik iş sayılı kararını,
Gaziantep 3. İcra Ceza Mahkemesinin 21/02/2019 tarihli ve 2018/1433 esas, 2019/282 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Gaziantep 4. İcra Ceza Mahkemesinin 27/03/2019 tarihli ve 2019/59 değişik iş sayılı kararını,
Gaziantep 3. İcra Ceza Mahkemesinin 07/06/2018 tarihli ve 2018/338 esas, 2018/845 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Gaziantep 1. İcra Ceza Mahkemesinin 18/07/2018 tarihli ve 2018/143 değişik iş sayılı kararı aleyhine … Bakanlığı’nın 21/06/2022 gün ve 94660652-105-27-10910-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07/07/2022 gün ve KYB-2022/92140 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, alacaklı … vekili tarafından yapılan şikâyetler üzerine borçlu sanık hakkında borçlunun ödeme şartını ihlâl suçundan açılan davalarda farklı icra dosyalarından verilen her bir taahhüdün ayrı bonolara ilişkin olması nedeniyle, ayrı ayrı her bir taahhüt için sanığın 3 aya kadar tazyik hapsiyle cezalandırılmasına karar verilmiş ise de,
Somut olayda, sanığın alacaklıya borçları nedeniyle tanzim tarihleri ve ödeme tarihleri farklı olan ayrı ayrı bonolar düzenleyerek verdiği, bonoların düzenlenme tarihlerinin yakın olduğu, her bono için ayrı ayrı icra takipleri başlatıldığı ve başlatılan icra takiplerine ilişkin dosyalarda borçlu sanığa ait aynı tarihli (16/12/2016) taahhütnamelerin düzenlendiği, her ne kadar bonolarda mücerretlik ilkesi geçerli ise de, 2004 sayılı Kanun’un “Borçlunun ödeme şartını ihlâli halinde ceza” başlıklı 340. maddesinde “111 inci madde mucibince veya alacaklının muvafakati ile icra dairesinde kararlaştırılan borcu ödeme şartını, makbul bir sebep olmaksızın ihlâl eden borçlunun, alacaklının şikâyeti üzerine, üç aya kadar tazyik hapsine karar verilir. Hapsin tatbikine başlandıktan sonra borçlu borcun tamamını veya o tarihe kadar icra veznesine yatırmak zorunda olduğu meblağı öderse tahliye edilir; ödemelerini tekrar keserse, hakkında tazyik hapsine yeniden karar verilir. Ancak, bir borçtan dolayı tazyik hapsinin süresi üç ayı geçemez.” şeklinde yer alan düzenleme ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 29/09/2009 tarihli ve 2009/16-188 esas, 2009/205 karar sayılı ilâmında da kabul edildiği üzere, aynı borç ilişkisi nedeniyle toplam tazyik hapsi miktarının 3 ayı geçemeyeceği cihetle, Mahkemesince ayrı icra takiplerine konu edilen bonoların aynı borç ilişkisinden dolayı düzenlenip düzenlenmediğine ilişkin gerekli araştırma yapılmaksızın sanık hakkında her bir takip için ayrı ayrı 3 aya kadar tazyik hapsine karar verilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden Gaziantep 2. İcra Ceza Mahkemesinin 17/01/2018 tarihli ve 2017/1433 esas, 2018/102, Gaziantep 2. İcra Ceza Mahkemesinin 03/04/2019 tarihli ve 2019/67 esas, 2019/423, Gaziantep 2. İcra Ceza Mahkemesinin 27/06/2018 tarihli ve 2018/255 esas, 2018/932, Gaziantep 1. İcra Ceza Mahkemesinin 22/01/2018 tarihli ve 2017/1506 esas, 2018/133, Gaziantep 1. İcra Ceza Mahkemesinin 01/04/2019 tarihli ve 2018/1460 esas, 2019/441, Gaziantep 1. İcra Ceza Mahkemesinin 01/04/2019 tarihli ve 2018/1459 esas, 2019/442, Gaziantep 3. İcra Ceza Mahkemesinin 21/06/2018 tarihli ve 2018/589 esas, 2018/893, Gaziantep 3. İcra Ceza Mahkemesinin 05/04/2018 tarihli ve 2018/152 esas, 2018/500 sayılı, Gaziantep 2. İcra Ceza Mahkemesinin 17/07/2018 tarihli ve 2018/140 değişik iş, Gaziantep 4. İcra Ceza Mahkemesinin 20/09/2019 tarihli ve 2019/103 değişik iş, Gaziantep 4. İcra Ceza Mahkemesinin 27/03/2019 tarihli ve 2019/59 değişik iş, Gaziantep 1. İcra Ceza Mahkemesinin 18/07/2018 tarihli ve 2018/143 değişik iş sayılı kararlarının CMK’nın 309/4. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık hakkında ödeme şartını ihlal eylemlerinden dolayı hükmolunan tazyik hapsi cezalarının ayrı ayrı kaldırılmasına, bu eylemlerle ilgili olarak sanık hakkında verilen tazyik hapsi cezaları infaz edilmekte ise ayrı ayrı salıverilmesine; 04/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.