Yargıtay Kararı 12. Hukuk Dairesi 2022/10924 E. 2023/3290 K. 11.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/10924
KARAR NO : 2023/3290
KARAR TARİHİ : 11.05.2023

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 32. Hukuk Dairesi
HÜKÜM/KARAR : KAbul/Kaldırma/Ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 4. İcra Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2022/264 E., 2022/214 K.

Taraflar arasındaki ilamlı icra takip işlemi ve icra emrinin iptali talebinden dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile; Ankara 4. İcra Müdürlüğünün 2020/4228 sayılı dosyasında düzenlenen 14.02.2022 tarihli icra emrinin Ankara 12. Asliye Hukuk Mahkemesinin 11.09.2012 tarih 2006/191 Esas 2012/354 Karar, Ankara 12. Asliye Hukuk Mahkemesinin 27.11.2015 tarih 2014/125 Esas ve 2015/483 Karar, Ankara 12. Asliye Hukuk Mahkemesinin 29.11.2019 tarih 2018/27 Esas ve 2019/4768 ilamlarından kaynaklanan alacak kalemleri yönünden icra takibinin iptaline karar verilmiştir.

Kararın davalı alacaklı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince şikayetin reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı borçlu vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra, dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı borçlu vekili dava dilekçesinde; davalı alacaklı tarafından müvekkili Üniversite aleyhine Ankara 12. Asliye Hukuk Mahkemesinin 11.09.2012 tarih 2006191 Esas ve 2012/354 Karar, Ankara 12. Asliye Hukuk Mahkemesinin 27.11.2015 tarih 2014/125 Esas ve 2015/483 Karar, Ankara 12. Asliye Hukuk Mahkemesinin 29.11.2019 tarih 2018/27 Esas ve 2019/4798 Karar, Ankara 35. Asliye Hukuk Mahkemesinin 07.10.2021 tarih 2021/509 Esas ve 2021/52 Karar sayılı ilamlarında hükmedilen vekalet ücretlerinin tahsili için icra takibi başlatıldığını, ancak takip dayanağı Ankara 12. Asliye Hukuk Mahkemesinin 11.09.2012, 27.11.2015 ve 29.11.2019 tarihli kararlarının Yargıtay 3. Hukuk Dairesi tarafından bozulduğunu, bunun üzerine Ankara 35. Asliye Hukuk Mahkemesince karar verildiğini, Ankara 12. Asliye Hukuk Mahkemesinin 11.09.2012, 27.11.2015 ve 29.11.2019 tarihli kararları bozma sonrasında ortadan kalktığından bu ilamlara dayalı takip yapılamayacağını, icra takibinin Ankara 35. Asliye Hukuk Mahkemesinin 07.10.2021 tarih 2021/509 Esas, 2021/52 Karar sayılı ilamına dayalı olarak yapılması ve faizin de bu son ilama ilişkin karar tarihinden işletilmesi gerektiğini belirterek, ilamlı icra takip işlemi ve icra emrinin iptalini talep ve dava etmiştir.

II. CEVAP
Davalı alacaklı vekili tarafından verilen cevap dilekçesinde; davanın reddine karar verilmesi talep edilmiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk derece mahkemesince; davanın kabulü ile; Ankara 4. İcra Müdürlüğünün 2020/4228 sayılı dosyasında düzenlenen 14.02.2022 tarihli icra emrinin Ankara 12. Asliye Hukuk Mahkemesinin 11.09.2012 tarih 2006/191 Esas 2012/354 Karar, Ankara 12. Asliye Hukuk Mahkemesinin 27.11.2015 tarih 2014/125 Esas ve 2015/483 Karar, Ankara 12. Asliye Hukuk Mahkemesinin 29.11.2019 tarih 2018/27 Esas ve 2019/4768 ilamlarından kaynaklanan alacak kalemleri yönünden icra takibinin iptaline karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı alacaklı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri
Davalı alacaklı vekili istinaf başvuru dilekçesinde; davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile mahkemece verilen karara karşı davacı borçlu vekili tarafından sunulan istinaf dilekçesi ve kamu düzeni kapsamında yapılan inceleme neticesinde icra takibindeki asıl alacak kalemlerinin toplamı 142.674,98 TL olup anılan miktarın, takibin dayanağı olan Ankara 35. Asliye Hukuk Mahkemesi ilamında hükmedilen vekalet ücreti miktarı kadar olduğu gözetildiğinde takipteki asıl alacak miktarlarında bir fazlalık bulunmadığını, vekalet ücreti alacaklarının önceki bozulan ilamlara dayanılarak talep edilmesinin alacakların faiz başlangıç tarihlerinin tespitine yönelik olduğunu, ilam vekalet ücretine ilk karar tarihi itibari ile faiz işletilmesi gerektiğini, zira ilk karar tarihi itibari ile ilam vekalet ücreti alacaklarının muaccel hale geleceği nazara alındığında (Yargıtay 12. HD. 2019/10391 Esas 2020/5220 Karar; Yargıtay 8. HD. 2015/4367 Esas 2017/5553 Karar), mahkemenin iptal kararının yerinde olmadığını, açıklanan nedenlerle mahkemece şikayetin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde sonuca gidilmesinin usul ve yasaya uygun bulunmadığının anlaşıldığını, istinaf başvurusunun esastan kabulüne karar vermek gerektiğini, davalı alacaklı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, yeniden esas hakkında, şikayetin reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı borçlu vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davacı borçlu vekili dava dilekçesini tekrarlayarak, istinaf kararına karşı yasal süresi dahilinde temyiz kanun yoluna başvurduklarını belirtmiştir.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, ilamlı icra takip işlemi ve icra emrinin iptali talebine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk
İcra İflas Kanunu 16. madde.

3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;

Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 5311 sayılı Kanunun ile değişik İİK’nın 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK’nın 370. maddeleri uyarınca ONANMASINA,

Harç alınmasına yer olmadığına,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

11.05.2023 tarihinde oy çokluğu ile karar verildi.