Yargıtay Kararı 12. Hukuk Dairesi 2019/7773 E. 2020/3991 K. 08.06.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/7773
KARAR NO : 2020/3991
KARAR TARİHİ : 08.06.2020

MAHKEMESİ : … Bölge Adliye Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Kambiyo senetlerine mahsus haciz yoluyla takipte borçluların sair talepleri ile birlikte takibin, yenileme emrinin ve icra kefaletinin iptalini talep ettiğ, ilk derece mahkemesince hükmün 1 nolu bendinde icra kefilliğinin iptali isteminin reddine, 2 nolu bendinde yenileme emri ve işlemsizlik nedeniyle takibin iptali talebinin reddine ve 3 nolu bendinde ise sair taleplerin reddine karar verildiği, borçlu tarafından, ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf yoluna başvurulduğu, Bölge Adliye Mahkemesi kararı ile borçlunun istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının 1ve 3 nolu bentlerinin ortadan kaldırılmasına, borçlunun hükmün diğer yönlerine ilişkin istinaf başvursunun ise HMK’nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine, karar verildiği anlaşılmaktadır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-2. maddesinde, davanın esasıyla ilgili olarak; yargılamada eksiklik bulunmamakla beraber, kanunun olaya uygulanmasında hata edilip de yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığı takdirde veya kararın gerekçesinde hata edilmiş ise düzelterek yeniden esas hakkında karar verileceği hükmü yer almaktadır.
O halde, Bölge Adliye Mahkemesi’nce, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-2. maddesi gereğince, yargılamada eksiklik bulunmamakla beraber, kanunun olaya uygulanmasında hata edilip de yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığından, istinaf isteminin kabulü ile düzelterek yeniden esas hakkında karar verilmesi gerekirken, yeniden esas hakkında karar verilmeden ilk derece mahkemesi kararının hüküm kısmının bir kısmının muhafaza edilerek bir kısmının ortadan kaldırılması suretiyle verilen Bölge Adliye Mahkemesi kararı doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Bölge Adliye Mahkemesi kararının yukarıda yazılı nedenlerle 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK’nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK’nun 373/2. maddeleri uyarınca re’sen (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde iadesine, bozma nedenine göre alacaklının temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 08/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.